Σε μία κίνηση που ήδη προκαλεί αναταράξεις στον ευρωπαϊκό αμυντικό και διπλωματικό χάρτη, η Γερμανία αποφάσισε να άρει τους περιορισμούς στις εξαγωγές οπλικών συστημάτων προς την Τουρκία, ανοίγοντας εκ νέου τον δίαυλο στρατιωτικής συνεργασίας με την Άγκυρα.
Η απόφαση αυτή, σύμφωνα με γερμανικά δημοσιεύματα και κυβερνητικές διαρροές, έρχεται μετά από συντονισμένες πιέσεις της τουρκικής πλευράς, που συνδέθηκαν άμεσα με τη στάση της Άγκυρας στην ένταξη της Σουηδίας και Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ.
Το Βερολίνο φαίνεται πως επιλέγει τη ρεαλιστική προσέγγιση έναντι της τουρκικής κυβέρνησης του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, στο όνομα της «συμμαχικής συνοχής» και της «στρατηγικής σταθερότητας» στη Νοτιοανατολική πτέρυγα της Συμμαχίας. Κάτι που ωστόσο, αντιβαίνει στο πνεύμα των κυρώσεων που είχαν επιβληθεί de facto το προηγούμενο διάστημα, λόγω της τουρκικής προκλητικότητας στην Ανατολική Μεσόγειο.
Τα εξοπλιστικά συμβόλαια που επανεργοποιούνται αφορούν κυρίως τεχνολογίες ναυπήγησης, εξαρτήματα για υποβρύχια τύπου 214, και ηλεκτρονικά συστήματα για τουρκικά drones και τεθωρακισμένα. Ορισμένα από αυτά είχαν «παγώσει» μετά την εισβολή της Τουρκίας στη βόρεια Συρία το 2019 και τις εντάσεις στο Αιγαίο και την κυπριακή ΑΟΖ.
Από ελληνικής πλευράς, η είδηση προκαλεί προβληματισμό, καθώς η Τουρκία συνεχίζει να διατηρεί επιθετική ρητορική και παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο, ενώ η ελληνική αποτρεπτική ισχύς ενισχύεται με διαφάνεια και στρατηγική συνέπεια.
Πολλοί εκτιμούν ότι η επιστροφή της Γερμανίας στις εξαγωγές όπλων προς την Άγκυρα, πέραν των γεωπολιτικών υπολογισμών, αποτυπώνει και το ευρωπαϊκό έλλειμμα συνοχής έναντι των τουρκικών προκλήσεων – με το οικονομικό συμφέρον να υπερισχύει της αρχής.
Το ερώτημα πλέον είναι αν οι ευρωπαϊκές αξίες παραμένουν οδηγός στις σχέσεις της Ε.Ε. με τρίτες χώρες, ή αν τελικά οι συμφωνίες στρατηγικής σημασίας κρίνονται πρωτίστως… στο ταμείο.
