Η Τουρκία έχει αναπτύξει ένα πυκνό και πολυεπίπεδο πλέγμα αεράμυνας το οποίο συνδυάζει εγχώρια και εισαγόμενα συστήματα, καλύπτοντας όλο το εύρος της εναέριας απειλής. Το δίκτυο ξεκινά από μικρής εμβέλειας συστήματα όπως το KORKUT (αντιαεροπορικό 35 χιλ. αυτοκινούμενο σύστημα με πυροβόλα και ραντάρ), το φορητό SUNGUR (αντίστοιχο του Stinger) και ανεβαίνει ιεραρχικά στα HISAR-A+ και HISAR-O+, φθάνοντας στην κορωνίδα της τουρκικής αεράμυνας, το SİPER.
Το SİPER αποτελεί τη ναυαρχίδα της τουρκικής πυραυλικής άμυνας μεγάλου βεληνεκούς (150-200+ χλμ), διαθέτει ενεργή καθοδήγηση με ραντάρ AESA και έχει σχεδιαστεί να λειτουργεί δικτυοκεντρικά με αισθητήρες και κέντρα διοίκησης, μέσω του ADVENT CMS. Η ενοποίηση όλων των παραπάνω συστημάτων παρέχει συνδυασμένη κάλυψη σε βάθος, ικανότητα προσβολής πολλαπλών στόχων και υψηλή ανθεκτικότητα σε ηλεκτρονικό πόλεμο.
Η Ελλάδα, αν και διαθέτει ισχυρά στοιχεία (Patriot, Crotale, Velos), δεν διαθέτει αντίστοιχο πλήρως ολοκληρωμένο δίκτυο, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζει πρόβλημα αντιμετώπισης κορεστικών επιθέσεων ή συνδυασμένων χτυπημάτων UAV/βαλλιστικών πυραύλων. Το SİPER, συνδυαζόμενο με το HISAR και τις πλατφόρμες τύπου AKINCI ή KIZILELMA, δημιουργεί μια πυραυλική ασπίδα που δυσκολεύει δραστικά την ελληνική αποτροπή.
Η Ελλάδα διαθέτει ισχυρή, αλλά ετερογενή πυραυλική άμυνα, επαρκή για να αντιμετωπίσει περιορισμένες απειλές ή στοχευμένες επιθέσεις. Εντούτοις, υστερεί σε πυραυλικά μέσα αποτροπής μεγάλης εμβέλειας (όπως SRBM ή LACM) και σε δικτυοκεντρική ενοποίηση τύπου «kill chain», την οποία η Τουρκία ενισχύει ραγδαία με συστήματα τύπου ADVENT, Hisar, Siper και GÜRZ.
Διαβάστε επίσης:
Δορυφορικός συναγερμός στην Άγκυρα: Η Ελλάδα αποκτά «μάτια» παντού με SAR δορυφόρο
Τουρκικά μαχητικά στη Μαύρη Θάλασσα: Τι μήνυμα έστειλαν – Πώς μπορεί να αντιδράσει η Ρωσία
