Η πρόσφατη δημόσια παρουσία του Βλαντιμίρ Πούτιν, σε μια μαραθώνια συνέντευξη που ξεπέρασε τις τέσσερις ώρες, δεν άφησε κανένα περιθώριο αμφιβολίας για τις προθέσεις του Κρεμλίνου. Παρά τις προσδοκίες για κάποια διπλωματική διέξοδο, η Μόσχα δείχνει αποφασισμένη να προχωρήσει στην πλήρη κατάληψη της Ουκρανίας, αδιαφορώντας για τις διεθνείς πιέσεις. Οι επαφές στο Μαϊάμι και το Βερολίνο φαίνεται πως κατέληξαν σε αδιέξοδο, καθώς οι ρωσικές αξιώσεις παραμένουν αμετακίνητες, την ώρα που η Δύση προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στις υποσχέσεις για εγγυήσεις ασφαλείας και την πραγματική αδυναμία άμεσης εμπλοκής.
Η πρόσφατη επίσκεψη του προέδρου Ζελένσκι στη Βαρσοβία υπογραμμίζει τον κομβικό ρόλο της Πολωνίας, η οποία μετατρέπεται στον βασικό πυλώνα της ευρωπαϊκής άμυνας απέναντι στον ρωσικό αναθεωρητισμό. Ωστόσο, οι προτάσεις για είσοδο της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ και η δημιουργία μιας ευρωπαϊκής στρατιωτικής δύναμης από δώδεκα κράτη παραμένουν, προς το παρόν, σχέδια επί χάρτου. Η αβεβαιότητα αυτή τροφοδοτεί τη ρωσική επιθετικότητα, η οποία ετοιμάζεται να αλλάξει μορφή, περνώντας από τις συμβατικές μάχες σε ένα νέο, πιο επικίνδυνο επίπεδο.
Σύμφωνα με πληροφορίες από νατοϊκές και ευρωπαϊκές πηγές, το 2026 αναμένεται να αποτελέσει το έτος-ορόσημο για τις ασύμμετρες και υβριδικές ενέργειες της Ρωσίας. Δεν μιλάμε πλέον μόνο για μέτωπα στα χαρακώματα, αλλά για έναν πόλεμο που θα διεξάγεται στις σκιές, με στόχο τις υποδομές, την οικονομία και την κοινωνική συνοχή των δυτικών κρατών. Ο υβριδικός πόλεμος θα είναι ο πολλαπλασιαστής ισχύος της Μόσχας, καθιστώντας το 2026 μια χρονιά υψηλού κινδύνου για την παγκόσμια ασφάλεια.
Το δόγμα των τριών θαλασσών και η τεχνολογική υπεροχή των drones
Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες, αλλά λιγότερο αναλυμένες πτυχές της σύγκρουσης, είναι η δράση της Ουκρανίας σε τρεις διαφορετικές θάλασσες. Η τεχνολογία των θαλάσσιων drones έχει επιτρέψει στο Κίεβο να επιχειρεί όχι μόνο στη Μαύρη Θάλασσα, αλλά και στην Κασπία, ακόμα και στη Μεσόγειο. Το πρόσφατο χτύπημα σε δεξαμενόπλοιο νότια της Κρήτης αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της νέας επιχειρησιακής δυνατότητας. Το πλοίο, το οποίο μετέφερε παράνομα ρωσικό πετρέλαιο προς την Ινδία, έγινε στόχος μιας επιχείρησης που συνδύασε τις ουκρανικές μυστικές υπηρεσίες με ειδικές δυνάμεις του ναυτικού.
Αυτή η στρατηγική στοχεύει απευθείας στον σκιώδη στόλο της Ρωσίας, τα λεγόμενα «πλοία-φαντάσματα» που χρησιμοποιεί η Μόσχα για να παρακάμπτει τις διεθνείς κυρώσεις. Η ικανότητα της Ουκρανίας να πλήττει ρωσικά συμφέροντα μακριά από τα στενά όρια των συνόρων της προκαλεί έντονη ανησυχία, ακόμη και στην Τουρκία, η οποία βλέπει τις ισορροπίες στη θάλασσα να αλλάζουν υπέρ των μη επανδρωμένων συστημάτων. Η γεωπολιτική ισχύς πλέον δεν μετριέται μόνο με το εκτόπισμα των πλοίων, αλλά με την ακρίβεια και την εμβέλεια της τεχνολογίας.
Ο εκνευρισμός της Άγκυρας και η ελληνική αποτρεπτική ισχύς
Στην περιοχή μας, η Τουρκία φαίνεται να επιστρέφει στην τακτική των προκλήσεων, μετά από μια περίοδο σχετικής ηρεμίας. Η επανέναρξη των παραβιάσεων του εναέριου χώρου και οι αερομαχίες πάνω από το Αιγαίο δεν είναι τυχαίες. Η Άγκυρα παρακολουθεί με έκδηλο εκνευρισμό την ενίσχυση του ελληνικού οπλοστασίου, με κορυφαίο γεγονός την καθέλκυση της πρώτης φρεγάτας Belharra στη Γαλλία. Η ύψωση της ελληνικής σημαίας στη φρεγάτα «Κίμων» στέλνει ένα ηχηρό μήνυμα στρατηγικής υπεροχής που η τουρκική ηγεσία αδυνατεί να αγνοήσει.
Επιπλέον, η τριμερής συνάντηση στην Ιερουσαλήμ ανάμεσα σε Ελλάδα, Κύπρο και Ισραήλ, σε συνδυασμό με την προμήθεια προηγμένων ισραηλινών οπλικών συστημάτων, δημιουργεί έναν άξονα σταθερότητας που απομονώνει την Τουρκία. Ο Τούρκος υπουργός Άμυνας προσπαθεί να υποβαθμίσει τις εξελίξεις, επικεντρώνοντας στα F-16 και την πιθανή επιστροφή στο πρόγραμμα των F-35, όμως η πραγματικότητα είναι ότι η τουρκική αεροπορία αντιμετωπίζει προβλήματα γήρανσης του στόλου της. Η νευρικότητα αυτή εκδηλώνεται με προκλητικές πτήσεις σε ευαίσθητες περιοχές του Ανατολικού Αιγαίου, σε μια προσπάθεια της Άγκυρας να δείξει ότι διατηρεί την ετοιμότητά της.
Η ανασύνταξη του ISIS και το μέτωπο της Μέσης Ανατολής
Την ίδια ώρα, η Μέση Ανατολή παραμένει μια «πυριτιδαποθήκη» έτοιμη να εκραγεί. Τα αμερικανικά χτυπήματα κατά του ISIS στην Παλμύρα αναδεικνύουν μια ανησυχητική πραγματικότητα: την ανασύνταξη των τρομοκρατικών πυρήνων στη Συρία και το Ιράκ. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η Αλ Κάιντα και το Ισλαμικό Κράτος εκμεταλλεύονται την παγκόσμια προσοχή στην Ουκρανία για να ξαναχτίσουν τις δομές τους. Η Τουρκία, η οποία διατηρεί κεντρικό ρόλο στη Συρία, θα κληθεί σύντομα να διαχειριστεί αυτή τη νέα έξαρση της τρομοκρατικής απειλής.
Παράλληλα, το Ισραήλ φαίνεται να προετοιμάζει το έδαφος για νέα πλήγματα κατά του Ιράν, αναμένοντας το «πράσινο φως» από μια πιθανή διακυβέρνηση Τραμπ στις ΗΠΑ. Η έκθεση της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας αφήνει εκκρεμότητες που η ισραηλινή ηγεσία δεν προτίθεται να αφήσει αναπάντητες. Η περιφερειακή αστάθεια ενισχύεται από την ανθρωπιστική κρίση στη Γάζα, ενώ η γηρασμένη ηγεσία της Παλαιστίνης αδυνατεί να προσφέρει μια βιώσιμη προοπτική ειρήνης, αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο για περαιτέρω κλιμάκωση.
Η Λατινική Αμερική στη δίνη της νέας αμερικανικής στρατηγικής
Η γεωπολιτική σκακιέρα επεκτείνεται πλέον και στο δυτικό ημισφαίριο. Η νέα εθνική στρατηγική των ΗΠΑ, με έμφαση στη Λατινική Αμερική, φέρνει τη Βενεζουέλα στο επίκεντρο της προσοχής. Η συνεργασία του καθεστώτος Μαδούρο με τη Ρωσία και το Ιράν, μέσω της μεταφοράς πετρελαίου με «πλοία-φαντάσματα», αποτελεί «κόκκινο πανί» για την Ουάσιγκτον. Η μετακίνηση δυνάμεων της αμερικανικής Southcom προς την περιοχή και η ενίσχυση της παρουσίας της CIA στην Κολομβία και τη Γουϊάνα δείχνουν ότι η πίεση προς το Καράκας θα ενταθεί το επόμενο διάστημα.
Κράτη όπως ο Ισημερινός, το Ελ Σαλβαδόρ και οι Ονδούρες φαίνεται να ευθυγραμμίζονται με τις αμερικανικές απαιτήσεις, φοβούμενα τις συνέπειες μιας πιθανής οικονομικής απομόνωσης. Η πιθανότητα υποτροπής στη Βενεζουέλα είναι εξαιρετικά υψηλή, καθώς οι εδαφικές διεκδικήσεις της έναντι της Γουϊάνας δημιουργούν μια νέα εστία έντασης που συνδέεται άμεσα με τον παγκόσμιο ενεργειακό χάρτη. Το 2026 θα βρει τις αεροναυτικές δυνάμεις των ΗΠΑ σε πλήρη ετοιμότητα στο μαλακό υπογάστριο της Αμερικής, κλείνοντας τον κύκλο των παγκόσμιων εστιών έντασης.
Ο κόσμος οδηγείται σε μια περίοδο όπου η ισχύς και η τεχνολογία θα καθορίζουν τα σύνορα και τις συμμαχίες. Οι γεωπολιτικές ανατροπές 2026 θα δοκιμάσουν τις αντοχές της διεθνούς τάξης πραγμάτων, με την Ελλάδα να καλείται να παίξει έναν καθοριστικό ρόλο ως πυλώνας σταθερότητας σε ένα περιβάλλον γεμάτο ασύμμετρες απειλές και συνεχείς προκλήσεις. Η εγρήγορση και η στρατηγική διορατικότητα είναι πλέον τα μόνα όπλα που μπορούν να εγγυηθούν την εθνική επιβίωση σε αυτόν τον νέο, ασταθή κόσμο.
ΠΗΓΕΣ: Kontra News (Συνέντευξη του Αθανάσιου Δρούγου), Lloyd’s List, Naval Group, International Atomic Energy Agency (IAEA), US Southern Command (SOUTHCOM).
Διαβάστε επίσης:
Το μυστικό σχέδιο που μετατρέπει την Ανατολική Μεσόγειο σε παγκόσμιο φρούριο και ενεργειακό θώρακα
Rafale: Τα αναβαθμίζει σε F4 η Κροατία – Παρόμοιες σκέψεις και στην Ελλάδα
Τουρκία
Ελλάδα
Κύπρος
Ισραήλ
ΗΠΑ
Ρωσία
Ουκρανία
Απόρρητο