Το γεωπολιτικό πόκερ της Καραϊβικής: Πώς το πετρέλαιο μπορεί να φέρει κοντά Τραμπ και Μαδούρο
Σε μια κίνηση που θα μπορούσε να ανατρέψει τις γεωπολιτικές ισορροπίες της Λατινικής Αμερικής, η Βενεζουέλα φαίνεται να ετοιμάζεται για μια ιστορική «στροφή». Ενώ το καθεστώς του Νικολάς Μαδούρο βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο εξαιτίας των σκληρών αμερικανικών κυρώσεων, ανοίγεται ένα παράθυρο ευκαιρίας που ελάχιστοι περίμεναν: μια απευθείας συνομιλία με τον Ντόναλντ Τραμπ.
Σύμφωνα με πληροφορίες που διακινούνται στα διεθνή μέσα, και συγκεκριμένα βάσει ρεπορτάζ του Axios, η Ουάσιγκτον δείχνει πρόθυμη να σηκώσει το ακουστικό. Το διακύβευμα; Τεράστιο. Η Βενεζουέλα, που μέχρι σήμερα έστελνε τη μερίδα του λέοντος του πετρελαίου της στην Κίνα, φέρεται διατεθειμένη να αλλάξει ρότα και να διοχετεύσει τον «μαύρο χρυσό» της προς τις ΗΠΑ και την Ευρώπη.
Από την «Υπαρξιακή Απειλή» στη διπλωματία των αγωγών
Το κλίμα στο Καράκας μυρίζει μπαρούτι. Ο Νικολάς Μαδούρο, μιλώντας πρόσφατα στη Στρατιωτική Ακαδημία Fuerte Tiuna, έκανε λόγο για μια «υπαρξιακή περίοδο» για το έθνος, καταγγέλλοντας τη στρατιωτική κινητικότητα των ΗΠΑ στην Καραϊβική. Με ύφος δραματικό και κρατώντας συμβολικά το σπαθί του απελευθερωτή Σιμόν Μπολίβαρ, ο Μαδούρο προσπάθησε να συσπειρώσει τον στρατό και τον λαό.
«Περνάμε ένα καθοριστικό σταυροδρόμι. Δεν υπάρχουν δικαιολογίες για κανέναν, είτε είναι στρατιωτικός είτε πολίτης. Η πατρίδα απαιτεί τη μέγιστη θυσία», δήλωσε χαρακτηριστικά, ορκιζόμενος στο όνομα του Ιησού Χριστού να προστατεύσει τη χώρα από τον «ιμπεριαλισμό». Ωστόσο, πίσω από τους πύρινους λόγους, το GeoStratigika Newsroom διαβλέπουμε μια προσπάθεια δημιουργίας διαπραγματευτικού πλεονεκτήματος.
Ο Νίκολας Μαδούρο σηκώνει το σπαθί του Μπολιβάρ
Η απειλή του «Καρτέλ» και η πίεση της Ουάσιγκτον
Η στρατηγική των ΗΠΑ δεν περιορίζεται μόνο σε στρατιωτικές επιδείξεις δύναμης. Η πρόσφατη κίνηση να χαρακτηριστεί η οργάνωση «Cartel de los Soles» ως ξένη τρομοκρατική οργάνωση σφίγγει τη θηλιά. Η Ουάσιγκτον υποστηρίζει ότι το καρτέλ αυτό διοικείται από ανώτατους αξιωματούχους του στρατού της Βενεζουέλας, γεγονός που νομιμοποιεί -στα μάτια των Αμερικανών- μια πιθανή μελλοντική επέμβαση.
Το «κλειδί» είναι η Ενέργεια: Μπορεί ο Μαδούρο να πουλήσει τη στροφή στη Δύση;
Εδώ βρίσκεται η ουσία της διαπραγμάτευσης. Η παραγωγή πετρελαίου της Βενεζουέλας, μέλους του OPEC, έχει σταθεροποιηθεί στο 1,1 εκατομμύριο βαρέλια ημερησίως. Αν και αυτό είναι μόλις το ένα τρίτο της ιστορικής της παραγωγής, παραμένει ένα ισχυρό χαρτί. Από τον Ιούνιο έως τον Οκτώβριο, το 80% των εξαγωγών κατέληγε στην Κίνα.
Ενεργειακοί αναλυτές, όπως ο Τόμας Ο’ Ντόννελ, εκτιμούν ότι ο Μαδούρο είναι έτοιμος να προσφέρει ενεργειακή ασφάλεια στις ΗΠΑ και προστασία των αμερικανικών επενδύσεων, με αντάλλαγμα την πολιτική του επιβίωση. Η Υπουργός Πετρελαίου της χώρας, Ντέλσυ Ροντρίγκεζ, έχει ήδη «κλείσει το μάτι» στα αμερικανικά διυλιστήρια του Κόλπου, που διψούν για το βαρύ αργό πετρέλαιο της Βενεζουέλας.
Τα εμπόδια και η επόμενη μέρα
Η πραγματικότητα, ωστόσο, είναι σκληρή. Η κρατική εταιρεία PDVSA έχει αποδεσμευτεί από μακροχρόνια συμβόλαια λόγω των κυρώσεων, πουλώντας σε τιμές ευκαιρίας (spot market). Αυτό της δίνει την ευελιξία να αλλάξει πελάτες ακαριαία, στρέφοντας τις κάνουλες προς τη Δύση. Όμως, οι υποδομές της χώρας είναι απαρχαιωμένες.
Για να πετύχει το σχέδιο, απαιτείται η επιστροφή των δυτικών πετρελαϊκών κολοσσών. Οι εταιρείες αυτές, όμως, παραμένουν διστακτικές, θυμούμενες τις κρατικοποιήσεις της εποχής Τσάβες. Το ερώτημα που πλέον πλανάται πάνω από το Καράκας είναι ένα: Θα καταφέρει ο Μαδούρο να ανταλλάξει το πετρέλαιο με τη νομιμοποίηση της εξουσίας του στα μάτια του Τραμπ, ή η Ουάσιγκτον θα ζητήσει περισσότερα από όσα ο ηγέτης της Βενεζουέλας μπορεί να δώσει;
Διαβάστε επίσης:
Ελλάδα 2024: Τι αποκαλύπτει η νέα έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τα «αθέατα» ανθρώπινα δικαιώματα
ΗΠΑ
Απόρρητο