Μία ξεκάθαρη και αυστηρή απάντηση έδωσε η ελληνική διπλωματία στις πρόσφατες δηλώσεις της τουρκικής πλευράς, θέτοντας με απόλυτο τρόπο τα όρια του διαλόγου. Στον απόηχο των τοποθετήσεων του Τούρκου Υπουργού Εξωτερικών, Χακάν Φιντάν, κύκλοι του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών έσπευσαν να ξεκαθαρίσουν το τοπίο, κλείνοντας την πόρτα σε κάθε προσπάθεια διεύρυνσης της ατζέντας πέραν των προβλεπόμενων.

Το μήνυμα της Αθήνας είναι σαφές: Η Ελλάδα δεν προτίθεται να μπει σε συζητήσεις που αφορούν κυριαρχικά δικαιώματα ή ζητήματα που έχουν λυθεί τελεσίδικα από διεθνείς συνθήκες.

Η «Μία και Μοναδική» διαφορά με την Τουρκία

Όπως τονίζουν με έμφαση διπλωματικές πηγές, υπάρχει μία και μοναδική εκκρεμότητα μεταξύ των δύο χωρών που χρήζει διευθέτησης. Αυτή δεν είναι άλλη από την οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) και της υφαλοκρηπίδας. Οποιαδήποτε άλλη προσπάθεια της Άγκυρας να θέσει στο τραπέζι αναθεωρητικές θέσεις ή να αμφισβητήσει το status quo στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, προσκρούει σε τοίχο.

Η ελληνική πλευρά υπογραμμίζει πως οι «αναθεωρητικές θέσεις και προτάσεις απορρίπτονται κατηγορηματικά στο σύνολό τους». Δεν πρόκειται απλώς για μια τυπική άρνηση, αλλά για μια θεμελιώδη στάση εξωτερικής πολιτικής που βασίζεται στο Διεθνές Δίκαιο. Η Αθήνα παραμένει προσηλωμένη στη συνέχιση του δομημένου διαλόγου με τη γείτονα χώρα, αρκεί αυτός να γίνεται με κανόνες και όχι με μαξιμαλιστικές απαιτήσεις.

Η αλήθεια για τη Μειονότητα στη Θράκη

Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε και στο ζήτημα της μειονότητας στη Θράκη, ένα θέμα που η τουρκική διπλωματία επιχειρεί συχνά να εργαλειοποιήσει. Απαντώντας στις αιτιάσεις για το καθεστώς της μειονότητας, η Αθήνα υπενθυμίζει το γράμμα και το πνεύμα της ιστορίας. Η Συνθήκη της Λωζάνης του 1923 είναι απολύτως σαφής: η μειονότητα ορίζεται αποκλειστικά και μόνο ως θρησκευτική.

Κάθε προσπάθεια βάπτισής της ως εθνικής αποτελεί διαστρέβλωση της πραγματικότητας και των διεθνών κειμένων. Η Ελλάδα, ως σύγχρονο κράτος δικαίου, εγγυάται σε όλα τα μέλη της μειονότητας πλήρη ισονομία και ισοπολιτεία, σεβόμενη τα ανθρώπινα δικαιώματα πολύ περισσότερο από ό,τι συμβαίνει σε άλλες χώρες της περιοχής.

Η στάση της Αθήνας αποδεικνύει ότι, παρά την επιθυμία για ηρεμία στα νερά του Αιγαίου, το εθνικό συμφέρον παραμένει η μοναδική πυξίδα. Ο διάλογος είναι καλοδεχούμενος, αλλά όχι υπό το καθεστώς απειλών ή παραλογισμού.

ΠΗΓΕΣ:  Διπλωματικές πηγές / Κύκλοι Υπουργείου Εξωτερικών (όπως αναφέρονται στο αρχικό κείμενο), Συνθήκη της Λωζάνης (Ιστορική αναφορά για το νομικό πλαίσιο).

Διαβάστε επίσης:

Τουρκία – Συρία: Τα 3 «κρυφά» μηνύματα της Άγκυρας που αλλάζουν τα πάντα

Ελληνοτουρκικά: Η «παγίδα» του 50-50, ο φόβος των ΗΠΑ και το δόγμα του «πρώτου χτυπήματος»

Αιγαίο: Η επικίνδυνη «Παγίδα» των πυραύλων και η αλήθεια που πονάει