Το τουρκικό ναυτικό ενισχύεται με ραγδαίους ρυθμούς και όλα δείχνουν πως θα προηγηθεί χρονικά της ολοκλήρωσης του φιλόδοξου εξοπλιστικού προγράμματος ΜΠΑΕ 2025-2036. Πριν καν φτάσουμε στο τέλος της δεκαετίας, η Τουρκία θα διαθέτει πάνω από 30 κύριες μονάδες επιφανείας και περίπου 15 σύγχρονα υποβρύχια, εξοπλισμένα με ισχυρό οπλοστάσιο, όπως 16 αντιπλοϊκούς πυραύλους ανά πλοίο.
Οι περισσότερες μονάδες θα είναι είτε εκσυγχρονισμένες είτε νέας τεχνολογίας, με αυξημένες δυνατότητες αεράμυνας και δικτυοκεντρικής δράσης, ενισχύοντας τον ρόλο της Τουρκίας ως κυρίαρχης ναυτικής δύναμης στην Ανατολική Μεσόγειο.
Αντίθετα, η Ελλάδα, ακόμη και στα χαρτιά, δεν μπορεί να φτάσει καν τις μισές μονάδες, και στην πράξη η απόσταση γίνεται ακόμα μεγαλύτερη, λόγω καθυστερήσεων, παλαιότητας στόλου και περιορισμένων κονδυλίων.
Η ψαλίδα ανοίγει επικίνδυνα και η ισορροπία στο Αιγαίο μοιάζει να αλλάζει. Το ερώτημα είναι αν υπάρχει σχέδιο για να καλυφθεί το χάσμα ή αν θα συνεχίσουμε να βασιζόμαστε μόνο στο… φρόνημα.
Το χάσμα δεν ήταν πάντα τόσο μεγάλο. Τη δεκαετία του 1990, το Πολεμικό Ναυτικό της Ελλάδας ενίσχυσε τη δύναμή του με τέσσερις νέες φρεγάτες τύπου MEKO 200 και τέσσερις φρεγάτες τύπου S, οι οποίες τότε είχαν μόλις 13-18 χρόνια υπηρεσίας – πρακτικά επιχειρησιακά άρτιες. Παράλληλα και τα υπόλοιπα μεταχειρισμένα πλοία που εντάχθηκαν στο στόλο εκείνη την περίοδο, ανταποκρίνονταν πλήρως στις επιχειρησιακές ανάγκες της εποχής. Η τότε στρατηγική ενίσχυσης ήταν σαφώς πιο ρεαλιστική και ευέλικτη από τη σημερινή, η οποία βασίζεται περισσότερο σε εξαγγελίες και λιγότερο σε παραλαβές. Όσο ο αντίπαλος εξοπλίζεται με ρυθμούς πολεμικής βιομηχανίας, η ανάγκη για άμεση και ουσιαστική ενίσχυση του Στόλου γίνεται ζήτημα εθνικής ασφάλειας.
Οι φρεγάτες FREMM —από Ιταλία ή Γαλλία— αλλά και άλλες αξιόλογες μεταχειρισμένες μονάδες μπορούν να καλύψουν άμεσα το επιχειρησιακό κενό, ιδίως αν διαθέτουν προηγμένα ραντάρ, αντιαεροπολικά συστήματα και επαρκή αριθμό κελιών εκτόξευσης πυραύλων.
Η πιο ισορροπημένη λύση θεωρείται ένα μικτό μοντέλο: άμεση παραλαβή FREMM (2+2) σε συνδυασμό με οικονομικότερες ενδιάμεσες μονάδες τύπου Karel Doorman ή F123, ώστε να καλυφθεί το τακτικό κενό και να αποσυρθούν με ασφάλεια οι S.
Κάθε χρόνος καθυστέρησης λειτουργεί υπέρ της Άγκυρας. Αν δεν κινηθούμε τώρα, με σχέδιο, διπλωματία και ταχύτητα, η αποτροπή μας στη θάλασσα κινδυνεύει να μετατραπεί σε παρελθόν.
Διαβάστε επίσης:
Δίκαιο με το μέρος μας: Η Ελλάδα έχει διεθνή και ευρωπαϊκή ασπίδα απέναντι στις τουρκικές απειλές
