Ο αμερικανικός στρατός προχωρά σε μια στρατηγική αναβάθμιση του εκτοξευτή HIMARS, με την ενσωμάτωση του νέου υπερηχητικού πυραύλου Blackbeard GL, στο πλαίσιο του προγράμματος HX3. Στον προϋπολογισμό του 2026 προβλέπονται 25 εκατ. δολάρια για την ολοκλήρωση της ανάπτυξης, τις πτητικές δοκιμές και την ενσωμάτωση του πυραύλου στο σύστημα εκτόξευσης MFOM.

Ο Blackbeard GL, που αναπτύσσεται από την Castelion Corporation, σχεδιάστηκε για να προσφέρει ταχύτητα, ακρίβεια και χαμηλότερο κόστος έναντι του Long Range Hypersonic Weapon (LRHW). Ενσωματώνεται πλήρως στις ήδη υπάρχουσες πλατφόρμες HIMARS και μελλοντικά και στο αυτόνομο σύστημα CAML, αυξάνοντας τη λειτουργική ευελιξία του πεδίου μάχης.

Παρότι δεν φτάνει τη στρατηγική εμβέλεια των LRHW (έως 2.700 χλμ), προσφέρει περίπου 80% των δυνατοτήτων του PrSM Increment 4, με έμφαση στην επιχειρησιακή προσαρμοστικότητα. Διαθέτει αναζητητή στόχου, INS, λέιζερ και radar για αυτόνομη καθοδήγηση, ενώ η εκτόξευση από MFOM μειώνει την ανάγκη για νέα υποδομή.

Η πρώτη επιχειρησιακή του χρήση προγραμματίζεται για το 2028, σηματοδοτώντας μια νέα εποχή υποστρατηγικών υπερηχητικών πληγμάτων από κινητές, υπάρχουσες πλατφόρμες.

Σε σενάριο κλιμακούμενης έντασης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, η ύπαρξη HIMARS εξοπλισμένων με Blackbeard GL υπερηχητικούς πυραύλους μπορεί να αλλάξει δραστικά το επιχειρησιακό τοπίο στο Αιγαίο.

Φανταστείτε ένα HIMARS αναπτυγμένο στη Λήμνο ή στη Χίο, να μπορεί εντός 3 λεπτών να εκτοξεύσει υπερηχητικό πλήγμα κατά στρατηγικού τουρκικού στόχου στη Σμύρνη, στη Μπαντίρμα ή ακόμα και πιο ανατολικά, με εμβέλεια 600–800 χλμ. και καθοδήγηση που παρακάμπτει παρεμβολές GPS.

Η ταχύτητα του Blackbeard GL (άνω των Mach 5) και η ακριβής τερματική καθοδήγηση επιτρέπουν πλήγματα ακριβείας σε ραντάρ, βάσεις, σκάφη αποβάσεων ή κέντρα διοίκησης — πριν καν απογειωθούν τουρκικά F-16 ή αποπλεύσουν φρεγάτες.

Η μεταφερόμενη φύση του HIMARS επιτρέπει διασπορά: κάθε νησί, ένα μικρό «φρούριο». Από Κω και Λέσβο έως Νίσυρο και Τήλο, η παρουσία κινητών υπερηχητικών πυρών δημιουργεί δίχτυ αποτροπής που καθιστά οποιαδήποτε τουρκική επιθετική σκέψη εξαιρετικά ριψοκίνδυνη.

Αντιθέτως, η Τουρκία, με τους Bora και Khan τοποθετημένους στα βάθη της Ανατολίας και περιορισμένες δυνατότητες διασποράς στα παράλια, δυσκολεύεται να πετύχει τον ίδιο αιφνιδιασμό.

Η Ελλάδα, αν κινηθεί έγκαιρα, μπορεί να μετατρέψει τα νησιά της από «ακάλυπτες γραμμές» σε κόμβους αποτροπής με υπερηχητική γροθιά.