Η αθόρυβη ανατροπή στο Αιγαίο που προκαλεί νευρικό κλονισμό στην Άγκυρα

Το τέλος των ψευδαισθήσεων και η νέα πραγματικότητα στο Αιγαίο

Χρειάστηκαν τρία χρόνια φαινομενικής ηρεμίας για να θυμηθούμε ξανά ποια είναι η πραγματική φύση του γείτονα. Η πρόσφατη είδηση ότι τουρκικά οπλισμένα F-16 παραβίασαν τον Εθνικό Εναέριο Χώρο μας, σπάζοντας το μορατόριουμ ηρεμίας, δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία για όσους παρακολουθούν ψύχραιμα τα γεωστρατηγικά τεκταινόμενα. Τα τουρκικά αεροσκάφη αναχαιτίστηκαν άμεσα –αυτό που στην αεροπορική αργκό λέμε «τους πήραν τα σώβρακα»– από τους Έλληνες πιλότους, οι οποίοι παραμένουν στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης ικανότητας.

Ωστόσο, το περιστατικό αυτό λειτουργεί ως «ξυπνητήρι». Δείχνει ξεκάθαρα πως, παρά τις διακηρύξεις περί καλής γειτονίας και «ήρεμων νερών», η Τουρκία παραμένει μια αναθεωρητική δύναμη. Το «τρίχωμα» μπορεί να αλλάζει κατά καιρούς, αλλά η νοοτροπία της Άγκυρας παραμένει αγκυλωμένη σε επεκτατικά δόγματα. Δεν μπορούν να το «παίζουν περιστέρια» για πολύ, γιατί το στρατηγικό τους DNA είναι επιθετικό.

Ο φόβος της Άγκυρας έχει όνομα: Φρεγάτες Belharra

Η νευρικότητα της τουρκικής ηγεσίας δεν είναι τυχαία. Συνδέεται άμεσα με την τελετή καθέλκυσης του τουρκικού υποβρυχίου «Hizir Reis» και μιας κορβέτας, όπου ο Ερντογάν προσπάθησε να ισορροπήσει ανάμεσα σε μηνύματα φιλίας και απειλές για την «Γαλάζια Πατρίδα». Όμως, η αλήθεια που πονάει την τουρκική πλευρά βρίσκεται αλλού: στην παραλαβή της πρώτης ελληνικής φρεγάτας Belharra (FDI), του «Κίμωνα».

Πρέπει να γίνει κατανοητό στον μέσο Έλληνα πολίτη ότι η Belharra δεν είναι απλώς «άλλο ένα πλοίο». Είναι μια πλατφόρμα κυριαρχίας. Δεν μιλάμε για μια συμβατική μονάδα επιφανείας, αλλά για ένα κέντρο επιχειρήσεων που αλλάζει δραματικά το ισοζύγιο ισχύος. Η φρεγάτα αυτή λειτουργεί ως κόμβος συλλογής και διαμοιρασμού πληροφοριών μάχης. Με τα προηγμένα ραντάρ της (Sea Fire), μπορεί να ελέγχει και να «κλειδώνει» οτιδήποτε κινείται ή πετάει σε ακτίνα 500 χιλιομέτρων.

Αυτό πρακτικά σημαίνει Area Denial (Άρνηση Περιοχής). Μπορεί να εντοπίσει απειλές στα 150 χιλιόμετρα και, με τους πυραύλους Aster 30 που φέρει, να δημιουργήσει μια «φούσκα» απαγόρευσης πτήσεων που καλύπτει τεράστιες εκτάσεις. Αν υποθετικά μια Belharra βρίσκεται στα Κύθηρα ή στο κεντρικό Αιγαίο, ελέγχει τον αέρα μέχρι τα βάθη της Ανατολίας. Γι’ αυτό «κλωτσάνε» οι Τούρκοι. Καταλαβαίνουν ότι η αεροπορική τους υπεροχή ή οι μαζικές επιθέσεις κορεσμού που σχεδίαζαν, ακυρώνονται στην πράξη.

Η «Ασπίδα του Αχιλλέα» και τα Spike NLOS

Η ελληνική στρατηγική δεν μένει μόνο στη θάλασσα. Προχωράμε στη δημιουργία αυτού που ονομάζουμε «Ασπίδα του Αχιλλέα», ένα πολυεπίπεδο σύστημα αεράμυνας και αποτροπής που περιλαμβάνει τις Belharra, τα επερχόμενα F-35 και τα πυραυλικά συστήματα στα νησιά. Εδώ μπαίνουν στο παιχνίδι τα Spike NLOS, για τα οποία η Τουρκία φωνάζει διεθνώς ότι είναι «επιθετικά όπλα».

Η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Τα Spike NLOS είναι το απόλυτο εργαλείο για την άμυνα των νήσων. Πρόκειται για συστήματα υψηλής ακρίβειας που χτυπούν στόχους (θαλάσσιους και επίγειους) σε απόσταση 32 χιλιομέτρων. Είναι το «αντίδοτο» σε κάθε σκέψη για αποβατική ενέργεια. Οι Τούρκοι αντιδρούν γιατί αυτά τα όπλα ακυρώνουν τη Στρατιά του Αιγαίου και τον αποβατικό στόλο που χτίζουν. Τους ενοχλεί το γεγονός ότι προστατευόμαστε, ασκώντας το νόμιμο δικαίωμά μας βάσει του άρθρου 51 του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ.

Υποβρύχια: Η τεχνογνωσία που έγινε εφιάλτης

Στον τομέα των υποβρυχίων, η ιστορία έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Η Ελλάδα διαθέτει ήδη τέσσερα υπερσύγχρονα υποβρύχια τύπου 214 (κλάση Παπανικολής), τα οποία ουσιαστικά εμείς σχεδιάσαμε σε συνεργασία με τους Γερμανούς, προσαρμόζοντάς τα στις ανάγκες του Αιγαίου. Τώρα, οι Τούρκοι προσπαθούν να φτιάξουν αντίστοιχα υποβρύχια με καθυστέρηση ετών.

Εδώ φαίνεται η αξία του ανθρώπινου παράγοντα και του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού. Οι επιτελείς μας δεν αγοράζουν απλώς «από το ράφι». Διαμορφώνουν τα συστήματα (όπως έγινε με τις Belharra και τα υποβρύχια) ώστε να ταιριάζουν απόλυτα στο περιβάλλον του Αρχιπελάγους. Αυτή η προσαρμοστικότητα είναι που δημιουργεί την ποιοτική διαφορά, την οποία η ποσότητα του τουρκικού στόλου δυσκολεύεται να υπερκεράσει.

Ο ρόλος του Ισραήλ και η συμμαχία του «3+1»

Πέρα από τα οπλικά συστήματα, το γεωπολιτικό πόκερ παίζεται σε επίπεδο συμμαχιών. Η επίσκεψη του Έλληνα Πρωθυπουργού στο Ισραήλ και οι επαφές με τον Νετανιάχου δεν είναι εθιμοτυπικές. Στόχος είναι η ενεργοποίηση της στρατηγικής σχέσης 3+1 (Ελλάδα, Κύπρος, Ισραήλ συν τις ΗΠΑ).

Σύμφωνα με δημοσίευμα της ισραηλινής εφημερίδας «Israel Hayom», υπάρχει στο τραπέζι ένα σενάριο που, αν υλοποιηθεί, αλλάζει τον χάρτη ασφαλείας της περιοχής: η δημιουργία μιας κοινής δύναμης, μιας ταξιαρχίας αποτελούμενης από Έλληνες, Κύπριους και Ισραηλινούς στρατιώτες. Αν και μιλάμε για σενάρια, η ουσία παραμένει: Η περιοχή που ορίζεται από τη Ρόδο, την Κρήτη, την Κύπρο και το Ισραήλ είναι ζωτικής σημασίας για τη Δύση.

Οι Αμερικανοί φαίνεται να ευλογούν αυτή τη σύμπραξη, καθώς θέλουν την Ανατολική Μεσόγειο «καθαρή» και ελεγχόμενη από αξιόπιστους συμμάχους. Η Κάρπαθος και η Ρόδος μπαίνουν στο επίκεντρο ως πιθανές βάσεις εξόρμησης ή διοίκησης.

Τι σημαίνει τελικά «Αποτροπή»;

Κλείνοντας, πρέπει να απαντήσουμε στο βασικό ερώτημα: Γιατί ξοδεύουμε δισεκατομμύρια; Η απάντηση είναι μία λέξη: Αποτροπή. Η αποτροπή δεν είναι μια αφηρημένη έννοια. Λειτουργεί με την ψυχρή λογική του «Κόστους-Οφέλους» (Cost-Benefit Analysis).

Όταν ο Ερντογάν ή ο εκάστοτε Τούρκος επιτελάρχης κοιτάζει τον χάρτη, πρέπει να γνωρίζει εκ των προτέρων ότι η ζημιά που θα υποστεί από μια επιθετική ενέργεια θα είναι πολλαπλάσια από το όποιο πιθανό κέρδος. Με την ένταξη των Belharra, των F-35 και των Spike NLOS στο οπλοστάσιό μας, η εξίσωση αυτή γέρνει συντριπτικά εις βάρος της Τουρκίας. Τα «ήρεμα νερά» θολώνουν μόνο όταν ο γείτονας νιώθει ότι μπορεί να αρπάξει κάτι χωρίς κόστος. Η ισχυρή Ελλάδα εξασφαλίζει ότι αυτός ο υπολογισμός δεν θα βγει ποτέ θετικός για την Άγκυρα.

___

ΠΗΓΕΣ: MEGA Σαββατοκύριακο (Μπαλτζώης Ιωάννης συνέντευξη/ανάλυση), Israel Hayom (Σχετικά με το δημοσίευμα για την κοινή δύναμη Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ), Naval Group (Τεχνικά χαρακτηριστικά φρεγατών FDI Belharra και ραντάρ Sea Fire), Rafael Advanced Defense Systems (Τεχνικά χαρακτηριστικά πυραύλων Spike NLOS), Καταστατικός Χάρτης ΟΗΕ (Άρθρο 51 περί δικαιώματος αυτοάμυνας).

Διαβάστε επίσης:

Η αθέατη παγίδα που απειλεί την αμερικανική ισχύ και το ρίσκο που τρέμει το Ισραήλ

Ουκρανία 2026: Οι κρυφές προκλήσεις και το τέλος της πολιτικής σιωπής

Τραμπ και Γροιλανδία: Η κίνηση που «άναψε φωτιές» στη Δανία – Τι σχεδιάζει;