Το Ευρωπαϊκό Μελλοντικό Αεροπορικό Σύστημα Μάχης (FCAS / SCAF), που ξεκίνησε το 2017 με στόχο να αντικαταστήσει τα Rafale και Eurofighter μέχρι το 2040, βρίσκεται ξανά σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Οι εντάσεις ανάμεσα στη Dassault Aviation και την Airbus παραμένουν άλυτες, με τους Γάλλους να απαιτούν τον έλεγχο του 80% των κρίσιμων εξαρτημάτων του νέου μαχητικού και τους Γερμανούς να αντιδρούν, ζητώντας πιο ισόρροπη κατανομή.

Το πρόγραμμα, με κόστος που εκτιμάται στα 100 δισεκατομμύρια ευρώ, έχει ήδη καθυστερήσει αρκετά, ενώ το Παρίσι ανησυχεί ότι το έργο μπορεί να χάσει την απαραίτητη δυναμική. Το Βερολίνο, από την πλευρά του, φέρεται να εξετάζει εναλλακτικές, ακόμη και αποχώρηση, αναζητώντας νέους εταίρους όπως το Ηνωμένο Βασίλειο –που τρέχει το δικό του πρόγραμμα GCAP (πρώην Tempest)– ή τη Σουηδία, η οποία έχει αποχωρήσει από το GCAP αλλά η Saab παραμένει διαθέσιμη για συνεργασία.

Παρά τις διαφορές, Γαλλία, Γερμανία και Ισπανία υποστηρίζουν δημοσίως ότι παραμένουν προσηλωμένες στο πρόγραμμα. Στη σύνοδο κορυφής του Οκτωβρίου θα επιχειρηθεί νέα προσέγγιση, με το Παρίσι να ελπίζει σε συμφωνία μέχρι το τέλος του έτους.

Το ερώτημα όμως παραμένει: θα καταφέρει η Ευρώπη να παραδώσει το δικό της μαχητικό αεροσκάφος επόμενης γενιάς ή οι εθνικές βιομηχανικές φιλοδοξίες θα τινάξουν στον αέρα το πιο φιλόδοξο αεροπορικό πρόγραμμα της ηπείρου;