Η εποχή της ψηφιακής παρακολούθησης δεν περιορίζεται πια σε κάμερες και drones. Τόσο το Πακιστάν όσο και η Τουρκία αξιοποιούν στο έπακρο τις δυνατότητες των τηλεπικοινωνιακών δορυφόρων τους, μετατρέποντάς τους σε στρατηγικά εργαλεία επιτήρησης και διοίκησης.

Το Πακιστάν, μέσω του PakSat-1R και σε στενή συνεργασία με την Κίνα, έχει εγκαταστήσει ένα δίκτυο δορυφορικών επικοινωνιών που εξυπηρετεί όχι μόνο πολιτικές ανάγκες αλλά και στρατιωτικές αποστολές, με ασφαλή κανάλια, επιχειρησιακή συνδεσιμότητα και δυνατότητες ελέγχου πεδίου. Στον ίδιο χάρτη ισχύος μπαίνει και η Τουρκία, που μέσω των Türksat και των δορυφόρων Göktürk, καλύπτει ήδη ζωτικούς γεωστρατηγικούς χώρους όπως το Αιγαίο και η Ανατολική Μεσόγειος.

Οι τηλεπικοινωνιακοί της δορυφόροι, αν και πολιτικοί στην ονομασία, εξυπηρετούν επικοινωνιακές ανάγκες του στρατού, επιτρέποντας παρακολούθηση σε πραγματικό χρόνο και ενίσχυση της αποτροπής.

Η αξιοποίηση των δορυφόρων από τον στρατό είναι ένα κρίσιμο εργαλείο ισχύος, που ενισχύει την επιχειρησιακή αποτελεσματικότητα, την επιτήρηση και την ασφάλεια. Σε έναν κόσμο όπου το πεδίο της μάχης μεταφέρεται όλο και περισσότερο στο διάστημα και την πληροφορία, όσοι ελέγχουν το «επάνω πεδίο», κερδίζουν το πλεονέκτημα στο έδαφος.

Η Ελλάδα, χωρίς αντίστοιχες δυνατότητες, κινδυνεύει να μείνει πίσω σε ένα κρίσιμο πεδίο επιχειρήσεων όπου δεν κερδίζει πια όποιος έχει τον πιο μεγάλο στόλο, αλλά όποιος βλέπει πρώτος.

Διαβάστε επίσης:

Δυστυχώς πλήρης ήταν η επιβεβαίωση του Geostratigika απο την τουρκική Μilliyet για τους τουρκικούς δορυφόρους

Φρεγάτες vs θαλάσσια drone: Μπορούν οι ελληνικές Belharra να δουν τον εχθρό;