Το F-22 Raptor παραμένει ο αδιαμφισβήτητος βασιλιάς των μαχητικών αεροπορικής υπεροχής στις τάξεις της Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας (USAF). Ωστόσο, ο χρόνος πιέζει και ο διάδοχός του, το μυστηριώδες F-47 που αναπτύσσεται στο πλαίσιο του προγράμματος NGAD (Next Generation Air Dominance), απέχει ακόμα χρόνια από τη μαζική παραγωγή.
Αυτή η χρονική υστέρηση δημιουργεί ένα κρίσιμο «κενό ικανοτήτων» που ανησυχεί το Πεντάγωνο, ειδικά απέναντι στις ραγδαίες εξελίξεις από πλευράς Κίνας και Ρωσίας. Η λύση που πέφτει στο τραπέζι; Ένας εκσυγχρονισμός «βαθιάς ανάσας» για τον υπάρχοντα στόλο, μια έκδοση που ήδη αποκαλείται «Super Raptor».
Τι θα περιλαμβάνει η αναβάθμιση «Super Raptor»;
Η πρόταση δεν αφορά απλές βελτιώσεις. Μιλάμε για μια ριζική ανανέωση που θα μετατρέψει το F-22 σε ένα μαχητικό «πέμπτης γενιάς-plus». Ο στόχος είναι να παραμείνει φονικό και σχετικό στα πεδία των μαχών έως και τη δεκαετία του 2040.
Σύμφωνα με τα σχέδια, τα υπάρχοντα αεροσκάφη θα εξοπλιστούν με τεχνολογίες αιχμής, πολλές από τις οποίες προορίζονται και για το μαχητικό 6ης γενιάς. Αυτό περιλαμβάνει:
- Νέους, προηγμένους αισθητήρες.
- Αναβαθμισμένα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου (EW).
- Βελτιωμένες επιστρώσεις απορρόφησης ραντάρ (τεχνολογία stealth).
- Πλήρως ανανεωμένα ηλεκτρονικά συστήματα στο πιλοτήριο (avionics) στα πρότυπα του NGAD.
Η «Ασφάλεια» απέναντι στο NGAD
Γιατί όμως να επενδύσει η USAF τόσα χρήματα σε ένα σχέδιο σχεδόν 20ετίας, ενώ το NGAD βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη; Η απάντηση βρίσκεται στον ρεαλισμό και την ταχύτητα.
Η γραμμή παραγωγής του F-22 Raptor έχει κλείσει εδώ και χρόνια, καθιστώντας αδύνατη την κατασκευή νέων αεροσκαφών. Επομένως, η αναβάθμιση των υπαρχόντων σκαφών είναι ο ταχύτερος και οικονομικότερος δρόμος για την άμεση ενίσχυση της μαχητικής ισχύος.
Αυτή η προσέγγιση λειτουργεί ως «ασφαλιστήριο συμβόλαιο». Τα μεγάλα αμυντικά προγράμματα, όπως το NGAD, είναι διαβόητα για τις καθυστερήσεις και τις υπερβάσεις κόστους. Ένας «Super Raptor» διασφαλίζει ότι η Αμερική θα διατηρήσει την αποτρεπτική της ικανότητα απέναντι σε προηγμένους αντιπάλους, ακόμα κι αν το F-47 καθυστερήσει.
Διατήρηση κρίσιμων δεξιοτήτων
Ένα επιπλέον όφελος είναι η διατήρηση της τεχνογνωσίας. Η αναβάθμιση του στόλου κρατά ενεργή τη βιομηχανική βάση των ΗΠΑ στη συντήρηση υλικών stealth, την ενσωμάτωση νέων ηλεκτρονικών και την εφοδιαστική αλυσίδα, δεξιότητες απαραίτητες όσο το NGAD θα μπαίνει σε φάση πλήρους παραγωγής.
Οι Αντιρρήσεις και ο Παράγοντας του Ειρηνικού
Φυσικά, δεν συμφωνούν όλοι με αυτή τη στρατηγική. Οι επικριτές ανησυχούν ότι η διάθεση σημαντικών κονδυλίων σε μια «legacy» πλατφόρμα, όπως το F-22, μπορεί να «κλέψει» πόρους από το ζωτικής σημασίας πρόγραμμα NGAD. Είναι μια λεπτή ισορροπία.
Επιπλέον, το F-22 Raptor σχεδιάστηκε για μια άλλη εποχή. Το βασικό του μειονέκτημα είναι η εμβέλειά του, η οποία θεωρείται περιορισμένη για τις τεράστιες αποστάσεις του Ινδο-Ειρηνικού, το κύριο θέατρο επιχειρήσεων του μέλλοντος. Παρόλα αυτά, ακόμα και με αυτούς τους περιορισμούς, παραμένει η καλύτερη λύση που διαθέτει η Αμερική στο μεσοδιάστημα.
Το F-47 του προγράμματος NGAD αναμένεται να ξεκινήσει τις πτήσεις γύρω στο 2028 και να μπει σε υπηρεσία στις αρχές της δεκαετίας του 2030. Μέχρι όμως να φτάσει σε ικανούς αριθμούς, πιθανότατα στα τέλη της ίδιας δεκαετίας, ένας αναβαθμισμένος«Super Raptor» φαντάζει ως η μόνη αξιόπιστη γέφυρα για τη διατήρηση της αμερικανικής αεροπορικής υπεροχής.
ΠΗΓΗ: Jack Buckby για το National Security Journal
Διαβάστε επίσης:
Πακιστάν: Βομβιστική επίθεση στο Ισλαμαμπάντ – «Δάκτυλο» Ινδίας βλέπει ο Σαρίφ
Η Γαλλία προειδοποιεί για έλλειψη μαχητικών Rafale και ζητά άμεση ενίσχυση
Απόρρητο