Φρεγάτες: Η Τουρκία και οι τουρκικές δυνατότητες ηλεκτρονικού πολέμου στη θάλασσα που δεν πρέπει να αγνοήσει η Ελλάδα

Η έννοια του πολέμου στη θάλασσα έχει πλέον επεκταθεί πολύ πέρα από τα ραντάρ και τους πυραύλους. Στην εποχή της πληροφορίας, η κυριαρχία στο ηλεκτρομαγνητικό φάσμα είναι κρίσιμη. Το γαλλικό πλοίο ηλεκτρονικής παρακολούθησης Dupuy de Lôme (A759) αποτελεί το απόλυτο παράδειγμα αυτού του δόγματος: μήκους 101 μέτρων και εξοπλισμένο με τεχνολογία αιχμής της Thales, το πλοίο είναι σε θέση να παρακολουθεί και να αναλύει ραδιοεπικοινωνίες, κινήσεις πλοίων και ραντάρ σε ακτίνα εκατοντάδων χιλιομέτρων. Η πρώτη του αποστολή στη Βαλτική το 2025 επιβεβαίωσε τον ρόλο του ως καταλύτη ελέγχου σε στρατηγικές θαλάσσιες ζώνες.

Η Τουρκία, ωστόσο, έχει ήδη αποκτήσει δική της δυνατότητα ηλεκτρονικού πολέμου στη θάλασσα. Το πλοίο Ufuk, που τέθηκε σε υπηρεσία το 2022, σχεδιάστηκε εξ αρχής για συλλογή σημάτων (SIGINT) και επιχειρεί υπέρ της ΜΙΤ, της τουρκικής υπηρεσίας πληροφοριών. Η Άγκυρα δεν απλώς πειραματίζεται – επενδύει οργανωμένα σε δυνατότητες παρακολούθησης και αποτροπής, ενισχύοντας την παρουσία της στην Ανατολική Μεσόγειο.

Η Ελλάδα, από την άλλη πλευρά, δεν διαθέτει ακόμα αντίστοιχο πλοίο. Έχει, ωστόσο, ξεκινήσει ένα βήμα προς τα εμπρός μέσω του προγράμματος USSPS, που περιλαμβάνει την ανάπτυξη ημιμόνιμων, μη επανδρωμένων θαλάσσιων πλατφορμών επιτήρησης. Αν και πολλά υποσχόμενο, το έργο βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη.

Το μήνυμα είναι σαφές: η Ελλάδα δεν μπορεί να αγνοήσει την τεχνολογική πρόοδο της Τουρκίας στον ηλεκτρονικό πόλεμο. Σε μια περίοδο γεωπολιτικής ρευστότητας, η επένδυση σε SIGINT ικανότητες δεν είναι πολυτέλεια. Είναι επιτακτική ανάγκη.

Οι φρεγάτες FDI είναι εξοπλισμένες με πανίσχυρα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου (ECM), ραντάρ Sea Fire και το σύστημα μάχης SETIS. Όμως, οι τουρκικές δυνατότητες EW (π.χ. με το πλοίο Ufuk ή επίγεια συστήματα όπως KORAL) ενδέχεται να επιχειρήσουν παρεμβολές, παραπλανήσεις ή εντοπισμό στόχων, ειδικά αν οι φρεγάτες επιχειρούν κοντά σε τουρκικά παράλια. Οι απειλές δεν είναι υπαρξιακές, αλλά απαιτούν συνεχή τεχνική επαγρύπνηση και αναβάθμιση.

Η Τουρκία διαθέτει στόλο Type 209/214 υποβρυχίων. Αν και οι FDI είναι εξοπλισμένες με εξελιγμένο σόναρ και ανθυποβρυχιακά όπλα, η λειτουργία τους σε απομονωμένο περιβάλλον χωρίς συνοδεία (π.χ. φρεγάτα + P-3 ή MH-60) μπορεί να περιορίσει την κάλυψή τους.

Διαβάστε επίσης:

Το πρώτο βήμα για τις νέες ελληνικές φρεγάτες FDI στη νέα εποχή του Αιγαίου

Το Πακιστάν μετάτρεψε μυστικά κινεζικά αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης σε πλατφόρμες ηλεκτρονικού πολέμου; – Μπορεί να το έχει κάνει και η Τουρκία;