Η πρόσφατη αποκάλυψη ότι πλοία του Γαλλικού Ναυτικού – ακόμη και το αεροπλανοφόρο Charles de Gaulle – έχουν επιχειρήσει με ελλιπή αποθέματα πυρομαχικών προκαλεί εύλογη ανησυχία και ερωτήματα σχετικά με την ελληνική παραγγελία για τις φρεγάτες FDI HN «Belharra». Το ερώτημα είναι ξεκάθαρο: ήξερε η Ελλάδα ότι η Γαλλία αντιμετωπίζει προβλήματα διαθεσιμότητας οπλισμού, ειδικά πυραύλων Aster;
Η απάντηση είναι πως ναι, σε τεχνικό και διαπραγματευτικό επίπεδο, η ελληνική πλευρά είχε πλήρη γνώση των γενικών προβλημάτων που αντιμετώπιζε το Γαλλικό Ναυτικό. Ωστόσο, η συμφωνία για τις Belharra είναι πλήρως διασφαλισμένη: τα πλοία που παραλαμβάνει η Ελλάδα προβλέπεται να είναι πλήρως επιχειρησιακά, με ενσωματωμένα τα οπλικά τους συστήματα – Aster 30, Exocet MM40, RAM, τορπίλες MU90 και άλλα. Πρόκειται για συμφωνία τύπου “turn-key”, δηλαδή με το πλοίο έτοιμο προς δράση και όχι «κέλυφος» υπό διαμόρφωση.
Το γεγονός ότι η ίδια η Γαλλία αναγκάζεται να στέλνει φρεγάτες στην Ερυθρά Θάλασσα ή στη Μεσόγειο χωρίς ECM ή πλήρη φόρτο πυραύλων δείχνει τη βαθιά επίπτωση των περικοπών της προηγούμενης δεκαετίας. Ωστόσο, δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να τηρήσει συμβατικές υποχρεώσεις εξαγωγών προς συμμάχους, όπως η Ελλάδα. Το πρόβλημα αφορά κυρίως τις εσωτερικές προτεραιότητες και την ταχύτητα αναπλήρωσης αποθεμάτων.
Αυτό που οφείλει να πράξει η Ελλάδα είναι να διασφαλίσει, πέρα από την αρχική προμήθεια, και επαρκές απόθεμα επανεφοδιασμού (follow-on orders), καθώς και να ενισχύσει την ελληνική αμυντική βιομηχανία σε επίπεδο υποστήριξης και υποκατάστασης κρίσιμων εξαρτημάτων. Η στρατηγική εξάρτηση από τρίτες χώρες, ακόμη και αν αυτές είναι εταίροι όπως η Γαλλία, οφείλει να συνοδεύεται από μακροπρόθεσμο σχεδιασμό και επάρκεια. Η σημερινή εικόνα του Γαλλικού Ναυτικού είναι, αν μη τι άλλο, ένα πολύτιμο μάθημα.
Διαβάστε επίσης:
Rafale και Scorpène: Η Ινδονησία θέλει να γίνει Ελλάδα με την Αθήνα να το σκέφτεται
Σκάει θέμα κατασκοπείας με ευρωπαϊκά κονδύλια από την Τουρκία
