Οι τελευταίες εξελίξεις με την παρουσίαση του τουρκικού SANCAR SİDA, που ενσωματώνεται πλήρως στο σύστημα μάχης ADVENT, ανέδειξαν μια νέα πραγματικότητα. Τα ελληνικά πολεμικά πλοία δε θα αντιμετωπίζουν πλέον μόνο επανδρωμένες μονάδες αλλά και σμήνη μη επανδρωμένων επιφανείας με δυνατότητα συνεργασίας σε δίκτυο. Η απειλή αυτή δεν μπορεί να μείνει αναπάντητη και φέρνει στο προσκήνιο την ανάγκη ανάπτυξης και ενσωμάτωσης anti-USV συστημάτων στις φρεγάτες του Πολεμικού Ναυτικού.
Οι λύσεις που εξετάζονται διεθνώς περιλαμβάνουν συνδυασμό αισθητήρων υψηλής ανάλυσης, ραντάρ μικρών στόχων και ηλεκτροπτικών μέσων με χρήση τεχνητής νοημοσύνης για την έγκαιρη αναγνώριση μικρών μη επανδρωμένων σκαφών. Παράλληλα, απαιτείται εξοπλισμός με όπλα κατευθυνόμενης ενέργειας, όπως λέιζερ μικρής ισχύος, τα οποία προσφέρουν φθηνή και γρήγορη εξουδετέρωση. Συμπληρωματικά, κρίσιμη είναι η ύπαρξη τηλεχειριζόμενων πυργίσκων ταχείας βολής και εκτοξευτών μη θανατηφόρων μέσων για αποτροπή σε χαμηλής έντασης περιβάλλον.
Οι ελληνικές Belharra έχουν ισχυρές αντιαεροπορικές δυνατότητες, όμως το μέλλον απαιτεί εξειδικευμένα πακέτα anti-drone και anti-USV. Η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι η προστασία φρεγατών και αποβατικών δυνάμεων δεν θα κρίνεται μόνο από αντιαεροπορικούς πυραύλους αλλά από την ικανότητα να αποκρούουν σμήνη μη επανδρωμένων με οικονομικά και αποτελεσματικά μέσα.
Η πρόκληση για την Ελλάδα είναι να κινηθεί γρήγορα ώστε να εξοπλίσει τα πλοία της με συστήματα που θα διασφαλίσουν ότι η επένδυση στις νέες φρεγάτες θα αποδώσει πλήρως ακόμη και στο πιο σύνθετο περιβάλλον ναυτικού πολέμου.
Διαβάστε επίσης:
Τρόμαξαν… οι Τούρκοι από το MQ-9A γεμάτο με τα δολοφονικά Switchblade 600 – Το ελληνικό σενάριο
