Γιατί ήταν μονόδρομος η Ελλάδα να φτιάξει υποβρύχια με πυραύλους κρουζ

Η γεωπολιτική δεν συγχωρεί στασιμότητα. Με την ονοματοδοσία της τέταρτης φρεγάτας FDI ως «Θεμιστοκλής», ο Υπουργός Άμυνας Νίκος Δένδιας έστειλε διπλό μήνυμα: ιστορική συνέχεια και στρατηγική επάρκεια.

Η ελληνική αμυντική βιομηχανία, για πρώτη φορά, συμμετέχει κατά 25% σε πρόγραμμα τέτοιας κλίμακας. Όμως η πραγματική τομή έρχεται στο επόμενο βήμα: την προτεραιότητα που δίνεται πλέον στην κατασκευή νέων υποβρυχίων με δυνατότητα εκτόξευσης πυραύλων κρουζ SCALP Naval.

Ο συμβολισμός είναι καθαρός – η Ελλάδα δεν αρκείται πια σε ρόλο πελάτη. Θέλει να είναι συμπαραγωγός, να αποκτήσει αυτάρκεια και αποτρεπτική ισχύ στα βάθη του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου.

Οι πύραυλοι κρουζ δεν είναι μόνο όπλα, είναι γεωπολιτικά μηνύματα. Επιτρέπουν κρούση από απόσταση, στρατηγικό βάθος και ισχύ που ξεπερνά τον παραδοσιακό αμυντικό ρόλο.

Σε μια εποχή που οι απειλές είναι ασύμμετρες, οι συμμαχίες ρευστές και οι ισορροπίες εύθραυστες, η επιλογή της Ελλάδας να επενδύσει σε τέτοια μέσα δεν είναι πολεμοχαρής φαντασίωση. Είναι ρεαλιστικός μονόδρομος. Και όπως είπε ο Δένδιας: «Δεν είμαστε μόνο πελάτες. Είμαστε συνεργάτες».

Την ίδια ώρα, η Τουρκία δεν μένει πίσω στον υποβρυχιακό ανταγωνισμό. Αναπτύσσει νέα υποβρύχια κλάσης Reis με δυνατότητες εκτόξευσης πυραύλων κρουζ, στο πλαίσιο του προγράμματος “New Type Submarine Project”. Παράλληλα, έχουν υπάρξει αναφορές για μακροπρόθεσμη στόχευση στην απόκτηση ή ανάπτυξη πυρηνικού υποβρυχίου, ενισχύοντας τη ναυτική της ισχύ και την προβολή επιρροής σε Αιγαίο, Ανατολική Μεσόγειο και Μαύρη Θάλασσα.

Η Τουρκία επενδύει σε τεχνογνωσία και συνεργασίες, επιδιώκοντας αυτάρκεια στον στρατηγικό τομέα των υποβρυχίων. Η εξέλιξη αυτή αναγκάζει την Ελλάδα να κινηθεί αντίστοιχα, για να διατηρήσει την αποτρεπτική ισορροπία στην περιοχή.

Διαβάστε επίσης:

Πως η Ουκρανία ταπείνωσε τον Πούτιν με επιθέσεις απο φθηνά drones

Ετοιμάζουν τα θαλάσσια τουρκικά drone που δεν «βλέπουν» τα ραντάρ των ελληνικών φρεγατών;