Το τέλος μιας εποχής και η ιταλική «ρελάνς» στην Αδριατική

Μία εξαιρετικά σοβαρή εξέλιξη, που συνιστά ίσως τη μεγαλύτερη γεωπολιτική απώλεια για την Τουρκία στα Βαλκάνια τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, λαμβάνει χώρα αθόρυβα αλλά ουσιαστικά στη γειτονιά μας. Η υπόθεση του στρατηγικού ναυστάθμου στο Πασά Λιμάνι της Αυλώνας, στην Αλβανία, παίρνει μια τροπή που αλλάζει τα δεδομένα για την ελληνική ασφάλεια στο Ιόνιο.

Σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες αλλά και την επίσημη ανακοίνωση του ιταλικού κολοσσού Fincantieri, η Άγκυρα φαίνεται πως «μαζεύει» την παρουσία της από τη ναυτική βάση που διατηρούσε εκεί από το 1998. Για όσους παρακολουθούν τη γεωστρατηγική σκακιέρα, η παρουσία της Τουρκίας στην Αυλώνα αποτελούσε έναν μόνιμο βραχνά, μια προσπάθεια περικύκλωσης της Ελλάδας από τα δυτικά, δημιουργώντας μια «λαβίδα» σε συνδυασμό με το Αιγαίο.

Πλέον, το παιχνίδι αλλάζει χέρια. Ο έλεγχος περνά σε μια ιταλο-αλβανική κοινοπραξία, με την Ιταλία να επιστρέφει δυναμικά στον φυσικό της χώρο επιρροής, την Αδριατική, αφήνοντας την Τουρκία εκτός νυμφώνος. Ακόμη και ο «πατέρας» της Γαλάζιας Πατρίδας, Τζιχάτ Γιαϊτζί, παραδέχεται με πικρία πως πρόκειται για μια τεράστια ήττα, καθώς χάνεται ένα προγεφύρωμα που χτίστηκε με χρήματα των Τούρκων φορολογουμένων επί 27 χρόνια.

Η γερμανική υποκρισία και τα «ματωμένα» διαπιστευτήρια

Ενώ όμως στα δυτικά μας σύνορα έχουμε θετικές εξελίξεις, στο διπλωματικό πεδίο η κατάσταση παραμένει εξοργιστική. Η στάση της Γερμανίας απέναντι στην Τουρκία αποδεικνύει για άλλη μια φορά πως τα οικονομικά συμφέροντα υπερτερούν των αξιών. Ο Γερμανός Υπουργός Άμυνας, σε μια ρεσιτάλ υποτέλειας, χαρακτήρισε την Τουρκία «γεωστρατηγικό εταίρο», αγνοώντας επιδεικτικά την πραγματικότητα.

Την ώρα που ο Ερντογάν μιλάει για «ειρηνική συνύπαρξη» αιώνων, η ιστορική αλήθεια των γενοκτονιών και των διώξεων τον διαψεύδει κατηγορηματικά. Είναι προκλητικό να ακούμε για το «ευρωπαϊκό μέλλον» της Τουρκίας, όταν η ίδια η Άγκυρα αρνείται να συμμορφωθεί με τα κριτήρια της Κοπεγχάγης, διατηρώντας μια ατζέντα που απειλεί ευθέως την ευρωπαϊκή ασφάλεια.

Η Μέση Ανατολή φλέγεται και οι μάσκες πέφτουν

Παράλληλα, οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή εκθέτουν περαιτέρω τον ρόλο της Τουρκίας. Αποκαλύψεις από τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες φέρνουν στο φως δίκτυα χρηματοδότησης της Χαμάς που λειτουργούν ανενόχλητα επί τουρκικού εδάφους, μεταφέροντας κεφάλαια και οπλισμό.

Την ίδια στιγμή, στη Συρία, το σκηνικό της διάλυσης γίνεται όλο και πιο ορατό. Οι φωνές για ομοσπονδοποίηση και αυτοδιάθεση από τους Αλαουίτες και τους Δρούζους πληθαίνουν, δημιουργώντας νέα δεδομένα που η Τουρκία προσπαθεί μάταια να ελέγξει. Ο χάρτης της περιοχής ξαναγράφεται και η Ελλάδα οφείλει να είναι παρούσα, διαβάζοντας σωστά τις τεκτονικές πλάκες που μετακινούνται από την Αυλώνα μέχρι τη Δαμασκό.

ΠΗΓΕΣ: Επίσημες ανακοινώσεις Fincantieri (σχετικά με τη συμφωνία στην Αλβανία), Δηλώσεις Τζιχάτ Γιαϊτζί (Cihat Yaycı) περί γεωπολιτικής απώλειας, Δηλώσεις Γερμανού Υπουργού Άμυνας και Χακάν Φιντάν, Αναφορές Shin Bet (Ισραηλινή Υπηρεσία Ασφαλείας) για δίκτυο Χαμάς στην Τουρκία, Δηλώσεις θρησκευτικού ηγέτη Αλαουιτών Συρίας.

Διαβάστε επίσης:

Η αθέατη πλευρά της επίσκεψης Θεοδωρικάκου και το σχέδιο Τραμπ για την ενέργεια

Ουκρανία: Η «Χύτρα Ταχύτητας» που βράζει, τα 300 δrones και το ψέμα για το 82% που αλλάζει τα πάντα

Τραμπ, Ευρώπη και το τέλος των ψευδαισθήσεων στην Ουκρανία: Η Αλήθεια