Η ισορροπία δυνάμεων Ελλάδας και Τουρκίας στην αεροναυτική σκακιέρα μέχρι το 2035 δε θα κριθεί μόνο από τον αριθμό των μονάδων αλλά από την τεχνολογική ποιότητα και τη δικτύωση των μέσων. Τα δεδομένα δείχνουν μια Ελλάδα που επενδύει στο ποιοτικό της πλεονέκτημα και μια Τουρκία που επιχειρεί να καλύψει τα κενά με μαζική παραγωγή και εγχώρια τεχνολογία.

Στην αεροπορία, η Ελλάδα θα διαθέτει έως και 40 F-35, σαράντα Rafale και περισσότερα από 120 F-16 Viper, συντηρώντας παράλληλα τα Mirage 2000-5. Πρόκειται για έναν στόλο που συνδυάζει stealth δυνατότητες, δικτυοκεντρικές επιχειρήσεις και υπεροχή σε αντιαεροπορικό και ηλεκτρονικό πόλεμο. Η φιλοσοφία είναι ξεκάθαρη ώστε κάθε μονάδα να πολλαπλασιάζει την αποτελεσματικότητα του συνόλου, αξιοποιώντας αισθητήρες, data links και προηγμένα όπλα ακριβείας.

Απέναντι σε αυτό, η Τουρκία εμφανίζει σχέδια για 190 μαχητικά KAAN, ενισχυμένα με νέα F-16 και πιθανή επιστροφή στο πρόγραμμα F-35 αν αρθούν οι περιορισμοί. Ο αριθμός είναι εντυπωσιακός και σε πρώτη ανάγνωση δημιουργεί ανισορροπία. Ωστόσο, η αποτελεσματικότητα του KAAN θα εξαρτηθεί από το επίπεδο τεχνολογικής ωρίμανσης, τη διαθεσιμότητα κινητήρων και την ένταξή του σε ένα πλήρες δίκτυο C4ISR. Η Ελλάδα μπορεί να αντιμετωπίσει αυτή τη μαζικότητα με την τεχνολογική υπεροχή των F-35 και Rafale, την ενσωμάτωση αεράμυνας μεγάλου βεληνεκούς και τη στενή συνεργασία με ναυτικές πλατφόρμες.

Στη θάλασσα, η ισορροπία είναι επίσης κρίσιμη. Η Ελλάδα ενισχύεται με τις φρεγάτες FDI Belharra, την πιθανή απόκτηση FREMM από την Ιταλία και τον εκσυγχρονισμό των MEKO. Τα υποβρύχια τύπου Παπανικολής και όσα ακολουθήσουν προσφέρουν σαφές πλεονέκτημα. Η Τουρκία από την πλευρά της προβάλλει τις TF-2000, τα υποβρύχια Reis και το μακροπρόθεσμο όραμα για πυρηνοκίνητο υποβρύχιο, ενισχύοντας την εικόνα αυτάρκειας.

Η εικόνα συνολικά αποτυπώνει δύο φιλοσοφίες. Η Ελλάδα εστιάζει σε μικρότερο αλλά ποιοτικότερο στόλο με πλήρη δικτύωση και ισχυρή διεθνή υποστήριξη. Η Τουρκία επενδύει σε μαζική παραγωγή και εγχώρια τεχνολογική αυτάρκεια. Το ποιος θα επικρατήσει δε θα κριθεί μόνο από αριθμούς αλλά από το πώς κάθε χώρα θα αξιοποιήσει τα εργαλεία της στον επιχειρησιακό χώρο του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου.