Στην Άγκυρα ανεβάζουν ξανά τον πήχη στο θέμα των F-35 και το κάνουν με τρόπο που να ακούγεται σαν προειδοποίηση προς κάθε κατεύθυνση.

Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας της Τουρκίας, Γιασάρ Γκιουλέρ, δήλωσε ότι τα F-35 είναι προτεραιότητα για την τουρκική πλευρά ενώ παράλληλα υποστήριξε πως «γνωρίζουμε ότι το Ισραήλ και η Ελλάδα ασκούν πιέσεις» ώστε να αποτραπεί η παράδοσή τους στην Τουρκία. Στο ίδιο πλαίσιο έστειλε το μήνυμα ότι «η Τουρκία και οι ΗΠΑ θα επιλύσουν αυτά τα ζητήματα», παρουσιάζοντας την υπόθεση ως διμερές «παζάρι» με την Ουάσιγκτον και όχι ως πεδίο όπου μπορούν να συμμετέχουν και τρίτοι.

Τα τελευταία 24ωρα έχουν ξαναφουντώσει οι συζητήσεις για το αν μπορεί να ανοίξει παράθυρο επαναπροσέγγισης Τουρκίας και ΗΠΑ στο πρόγραμμα των F-35, μετά την απομάκρυνση της Άγκυρας λόγω της αγοράς των ρωσικών S 400 και των κυρώσεων CAATSA. Σε αυτό το φόντο ο Γκιουλέρ επιχειρεί να κρατήσει τις ισορροπίες. Από τη μία εμφανίζει την αγορά των F16 από τις ΗΠΑ ως μία συμφωνία που δεν αντιμετωπίζει προβλήματα ώστε να μην δείχνει ότι η Τουρκία είναι σε αδιέξοδο. Από την άλλη πιέζει επικοινωνιακά για τα F35, ένα σύμβολο κύρους αλλά και τεχνολογικού άλματος.

Το ενδιαφέρον είναι ότι η δήλωση περί πιέσεων από Ελλάδα και Ισραήλ δεν γίνεται μόνο για εσωτερική κατανάλωση. Στέλνει και σήμα προς την Αθήνα ότι η τουρκική πλευρά δεν σκοπεύει να δεχθεί δημόσια τον ρόλο του «βέτο» από γειτονικές πρωτεύουσες. Ταυτόχρονα προσπαθεί να δέσει το αφήγημα με τις εξελίξεις στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο όπου η Άγκυρα παρακολουθεί κάθε νέο εξοπλιστικό βήμα της Ελλάδας και κάθε συνεργασία με τρίτες χώρες.

Μέσα στο ίδιο πακέτο δηλώσεων ο Τούρκος υπουργός μπαίνει και στο ζήτημα των Eurofighter. Περιγράφει το πρόγραμμα απόκτησης των νέων αεροσκαφών από το Ηνωμένο Βασίλειο, κάνει λόγο για σταδιακή ένταξη στις αρχές της επόμενης δεκαετίας και μιλά για παράλληλες επαφές με Κατάρ και Ομάν για μεταχειρισμένες πλατφόρμες που θα χρειαστούν εκσυγχρονισμό. Εκεί η λεπτομέρεια που έχει πολιτικό βάρος είναι η αναφορά στα ραντάρ AESA και στη δυνατότητα χρήσης πυραύλων Meteor αφού αυτά τα δύο είναι που μετατρέπουν το Eurofighter σε εργαλείο ισορροπίας ισχύος στο Αιγαίο.

Στο βάθος όλων αυτών υπάρχει το γνωστό αγκάθι. Οι ΗΠΑ επιμένουν ότι η επιστροφή της Τουρκίας στο τραπέζι των F-35 περνά από την υπόθεση των S 400. Η Άγκυρα μέχρι τώρα δεν δείχνει διάθεση να εγκαταλείψει τα ρωσικά συστήματα και αυτό καταγράφεται καθαρά και από τις πρόσφατες τοποθετήσεις ότι «δεν υπάρχει αλλαγή» στη στάση της στο θέμα. Άρα το σενάριο που μένει ζωντανό είναι μια πολιτική φόρμουλα που θα επιτρέψει και στις δύο πλευρές να «πουλήσουν» λύση στο εσωτερικό τους χωρίς να παραδεχθούν υποχώρηση. Αυτή είναι και η περιοχή όπου συχνά γεννιούνται οι πιο παράξενες συμφωνίες.

Για την Ελλάδα το μήνυμα είναι διπλό. Πρώτον ότι η Άγκυρα θέλει να κρατήσει ανοιχτή την πόρτα προς προηγμένα αεροσκάφη και δεύτερον ότι θα χρησιμοποιήσει δημόσια την κατηγορία περί «πιέσεων» ως μοχλό πίεσης στη διπλωματική σκακιέρα. Αν το πακέτο CAATSA, S 400 και F-35 κινηθεί έστω λίγο τότε κάθε χώρα της περιοχής θα ξαναμετρήσει τα δεδομένα της αεροπορικής ισορροπίας με το βλέμμα στο 2030.

Με πληροφορίες από το haber7.com