Η απόφαση της ισπανικής κυβέρνησης να εγκαταλείψει την προοπτική αγοράς αμερικανικών μαχητικών F-35 συνιστά μια αιφνιδιαστική και ενδεχομένως καθοριστική στροφή στον ευρωπαϊκό χάρτη αεροπορικών εξοπλισμών. Σύμφωνα με αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της εφημερίδας El País, η Μαδρίτη φέρεται να έθεσε οριστικό τέλος στις διαπραγματεύσεις με την Ουάσιγκτον, προκαλώντας αίσθηση αλλά και ερωτήματα για τα επόμενα βήματά της.

Εδώ και καιρό η Ισπανία θεωρούνταν ένας από τους πιθανότερους πελάτες της Lockheed Martin στην Ευρώπη. Οι ισχυροί δεσμοί με τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι διαρκείς πιέσεις του ΝΑΤΟ για αύξηση αμυντικών δαπανών και η ανάγκη ανανέωσης του γερασμένου στόλου της ισπανικής πολεμικής αεροπορίας έδειχναν να οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην αγορά του F-35. Ωστόσο, οι πολιτικές εντάσεις με την Ουάσιγκτον, η αναθεωρημένη στάση της ισπανικής κυβέρνησης απέναντι στον Ντόναλντ Τραμπ και η εστίαση στην ευρωπαϊκή στρατηγική αυτονομία άλλαξαν τα δεδομένα.

Ο πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσες φέρεται να αρνήθηκε κάθε δέσμευση για αμυντικές δαπάνες στο ύψος του 5% του ΑΕΠ, όπως φέρεται να ζήτησε ο Αμερικανός πρόεδρος, και αντ’ αυτού παρουσίασε ένα φιλόδοξο εθνικό σχέδιο ύψους 10,5 δισεκατομμυρίων ευρώ, με στόχο την αύξηση του αμυντικού προϋπολογισμού στο 2% και την προώθηση ευρωπαϊκών αμυντικών βιομηχανιών. Το 85% της νέας χρηματοδότησης θα διοχετευτεί σε ευρωπαϊκά προγράμματα, κάτι που αποκλείει στην πράξη την αμερικανική επιλογή.

Στο προσκήνιο πλέον περνούν δύο υποψήφιοι. Αφενός το Eurofighter Typhoon, του οποίου η Ισπανία είναι ήδη εταίρος μέσω της κοινοπραξίας. Αφετέρου το Rafale F5 της Dassault Aviation, που δείχνει να κερδίζει έδαφος όχι μόνο για λόγους τεχνικής υπεροχής αλλά και λόγω της αξιοπιστίας που επιδεικνύει στις αποστολές ακριβείας. Δεν είναι λίγοι όσοι βλέπουν στη γαλλική πλατφόρμα τη φυσική συνέχεια για τις ευρωπαϊκές αεροπορικές δυνάμεις ενόψει της γέφυρας που οδηγεί στο FCAS, το μελλοντικό μαχητικό έκτης γενιάς.

Η απόφαση της Ισπανίας, αν επιβεβαιωθεί, θα αποτελέσει σημαντικό πλήγμα για την αμερικανική στρατιωτική διπλωματία και μία ακόμα νίκη για τη γαλλική Dassault, η οποία βλέπει τα Rafale να συγκεντρώνουν διαρκώς διεθνές ενδιαφέρον. Ήδη, η χρήση τους από την Ινδία σε βάθος αποστολές, ακόμα και υπό περιορισμένους κανόνες εμπλοκής, αποδεικνύει την αξιοπιστία και την επιβιωσιμότητά τους στο σύγχρονο πεδίο μάχης.

Δεν είναι τυχαίο ότι η «τρέλα των Rafale», όπως την αποκαλούν πλέον αρκετοί αναλυτές, εξαπλώνεται από τη Μέση Ανατολή έως τη Νοτιοανατολική Ασία και τώρα απλώνει τη σκιά της και στη δυτική Ευρώπη. Αν η Ισπανία τελικά πει το «ναι», η γαλλική αμυντική βιομηχανία θα κερδίσει μια μάχη κύρους και η ευρωπαϊκή στρατηγική αυτονομία θα κάνει ένα ακόμη βήμα.

Η Ιβηρική χερσόνησος, παραδοσιακά διστακτική στην αλλαγή εξοπλιστικών ισορροπιών, φαίνεται να επιλέγει αυτή τη φορά να βγει μπροστά. Και σε αυτή τη νέα εποχή, το Rafale δεν είναι απλώς ένα μαχητικό. Είναι πλέον ένα σύμβολο στρατηγικής επιλογής.

Διαβάστε επίσης:

Όταν τα Rafale δεν φτάνουν – Η Ινδία απέτυχε με Rafale και S-400

Geopolitical Futures: Η Τουρκία σε πορεία ανάδειξης σε περιφερειακή υπερδύναμη