Μία νέα διπλωματική κρίση ξέσπασε την Τετάρτη μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας, με αφορμή τις δηλώσεις του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος συνέκρινε τον Ισραηλινό Πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου με τον Αδόλφο Χίτλερ. Η σφοδρή αντίδραση ήρθε από τον Ισραηλινό Υπουργό Εξωτερικών, Ισραέλ Κατζ, ο οποίος κατηγόρησε τον Ερντογάν για υποκρισία, αναφερόμενος στην παράνομη κατοχή της Βόρειας Κύπρου από την Τουρκία και τις στρατιωτικές της επιχειρήσεις στη Συρία.

Η αλληλοκατηγορία περί εγκλημάτων και υποκρισίας

Σε ανάρτησή του στα κοινωνικά δίκτυα, ο Κατζ υπογράμμισε: «Ο Ερντογάν, που κατέχει παράνομα τη Βόρεια Κύπρο και εισέβαλε στη Βόρεια Συρία, είναι ο τελευταίος που μπορεί να μιλά για ηθική. Λίγη αυτογνωσία δεν θα έβλαπτε».

Η απάντηση από την πλευρά της Άγκυρας ήρθε λίγες ώρες αργότερα και ήταν εξίσου επιθετική. Το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών χαρακτήρισε τις δηλώσεις του Κατζ ως «χυδαία ψέματα και συκοφαντίες» και κατηγόρησε τον Νετανιάχου για γενοκτονία, αναφέροντας χαρακτηριστικά:

«Ο ίδιος και οι συνεργοί του θα λογοδοτήσουν στη δικαιοσύνη».

Η Κύπρος και οι θαλάσσιες ζώνες στο επίκεντρο

Η αντιπαράθεση αυτή επαναφέρει στο προσκήνιο το ζήτημα της Κύπρου, με το Ισραήλ να χρησιμοποιεί την τουρκική κατοχή του βόρειου τμήματος της νήσου ως επιχείρημα για να απονομιμοποιήσει την κριτική της Τουρκίας στο θέμα της Γάζας. Παράλληλα, η Άγκυρα έχει εντείνει τις πιέσεις της και απέναντι στην Ελλάδα, μέσω νέων θαλάσσιων ζωνών που σχεδιάζει στην Ανατολική Μεσόγειο, προκαλώντας ανησυχία για πιθανή κλιμάκωση.

Στρατηγικές συμμαχίες και νέες ισορροπίες στην περιοχή

Η σύγκρουση δεν αφορά μόνο τις λεκτικές επιθέσεις. Το τελευταίο διάστημα, η Τουρκία έχει ενισχύσει τη ρητορική της υπέρ του Ιράν, μετά από ισραηλινές αεροπορικές επιθέσεις, γεγονός που προκαλεί ανησυχία για μια ευρύτερη αποσταθεροποίηση στην περιοχή. Παράλληλα, η στήριξη της Τουρκίας προς παλαιστινιακές οργανώσεις και η ρητή εχθρότητά της απέναντι στο Ισραήλ, εντείνουν τον γεωπολιτικό ανταγωνισμό.

Η Ανατολική Μεσόγειος μετατρέπεται σταδιακά σε θέατρο γεωστρατηγικών διεκδικήσεων, με την Ελλάδα, την Κύπρο, το Ισραήλ και την Τουρκία να επιδιώκουν ενίσχυση της επιρροής τους. Σε αυτό το πλαίσιο, η ρητορική των ηγετών έχει γίνει πιο επιθετική, απειλώντας να μετατρέψει τις διπλωματικές αντιπαραθέσεις σε θερμά επεισόδια.

Ο ρόλος των διεθνών οργανισμών και η σιωπή της Δύσης

Αξιοσημείωτη είναι η σιωπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών, που μέχρι στιγμής αποφεύγουν να πάρουν σαφή θέση στην αντιπαράθεση. Αν και η Κύπρος είναι κράτος-μέλος της Ε.Ε., η Τουρκία συνεχίζει την παράνομη παρουσία της στα κατεχόμενα εδάφη χωρίς σοβαρές κυρώσεις. Το ίδιο ισχύει και για την παραβίαση του εναέριου και θαλάσσιου χώρου της Ελλάδας, γεγονός που εντείνει την αίσθηση διπλών σταθμών και μέτρων από τη διεθνή κοινότητα.

Από την άλλη πλευρά, το Ισραήλ αντιμετωπίζει διεθνή κριτική για τις επιχειρήσεις του στη Λωρίδα της Γάζας, ειδικά μετά τον αυξημένο αριθμό θυμάτων μεταξύ αμάχων. Η αντιπαράθεση με την Τουρκία φαίνεται πως αποσπά την προσοχή από το βασικό ζήτημα των ανθρωπιστικών κρίσεων, δίνοντας στις δύο πλευρές χώρο να πολιτικοποιήσουν τα γεγονότα για εσωτερική και διεθνή κατανάλωση.

Μια σύγκρουση χωρίς τέλος στον ορίζοντα

Το νέο αυτό επεισόδιο ενισχύει την πεποίθηση ότι η περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου βρίσκεται σε μια περίοδο παρατεταμένης αστάθειας. Η πολεμική ρητορική, οι ιστορικές διαφορές και οι γεωπολιτικές φιλοδοξίες δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα που απειλεί την ειρήνη και τη σταθερότητα.

Η διπλωματική σύγκρουση Ισραήλ-Τουρκίας αποτελεί ακόμη μία υπενθύμιση πως, πίσω από τις λέξεις, κρύβονται πολύπλοκα συμφέροντα και στρατηγικοί ανταγωνισμοί. Οι εξελίξεις των επόμενων εβδομάδων θα είναι καθοριστικές για την πορεία των περιφερειακών σχέσεων και τη σταθερότητα στη Μεσόγειο.

Διαβάστε επίσης:

Ο Πούτιν προτείνει διαμεσολάβηση σε Ισραήλ και Ιράν ενώ εντείνει τις επιθέσεις στην Ουκρανία

Ελλάδα – Τουρκία: Οι φρεγάτες ΜΕΚΟ και η νέα πρόκληση με τον εκσυγχρονισμό των Barbaros

Μετ’ εμποδίων ο επαναπατρισμός Ισραηλινών από την Κύπρο λόγω ιρανικής επίθεσης