Το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των P3 B Orion γνώρισε αλλεπάλληλες καθυστερήσεις όμως η πτήση του ιστορικού BUNO 415 έδειξε ότι η προσπάθεια αποδίδει. Το Πολεμικό Ναυτικό αποκτά ξανά πλατφόρμα ναυτικής συνεργασίας και ανθυποβρυχιακού πολέμου σε μια περίοδο που η Ανατολική Μεσόγειος απαιτεί αυξημένη επιτήρηση.

Έτσι, η Ελλάδα οδεύει στην απόκτηση αεροπορικου αισθητήρα μεγάλου βεληνεκούς που κλείνει τα κενά επιτήρησης πάνω από θαλάσσιες αρτηρίες και στρατηγικά περάσματα. Τα Orion θα στήσουν δίκτυο σόναρ, δημιουργώντας ακουστική εικόνα των περιοχών ενδιαφέροντος και παραδίδοντας στο ΓΕΝ δεδομένα σε πραγματικό χρόνο. Θα συνδυάζουν ραντάρ επιφανείας με ηλεκτροπτικά συστήματα και ESM οπότε ξεχωρίζουν στόχους μέσα σε σύνθετο περιβάλλον ηλεκτρονικού πολέμου.

Η προστιθέμενη αξία δεν είναι μόνο η ανίχνευση υποβρυχίων. Είναι ο ρόλος κόμβου στην αλυσίδα kill chain. Το πλήρωμα θα ταξινομεί επαφές, θα αποδίδει προτεραιότητες και θα κατευθύνει μέσα κρούσης. Φρεγάτες Belharra ελικόπτερα Seahawk και κατευθυνόμενα όπλα θα αποκτήσουν στοχοποίηση ακριβείας σε μεγάλη απόσταση. Η εικόνα θα ενώνεται με τα UAV και τα ραντάρ παράκτιας επιτήρησης με αποτέλεσμα επίγνωση της κατάστασης από τη Σκύρο μέχρι το Καστελλόριζο.

Απέναντι βρίσκεται μια Τουρκία που διαθέτει P 72 ναυτικής συνεργασίας εκτεταμένο δίκτυο UAV με TB2 και Akinci και στόλο υποβρυχίων με νέα κλάση Reis. Το πλεονέκτημα της Άγκυρας στην αδιάλειπτη επιτήρηση με UAV εξισορροπείται από την ελληνική δυνατότητα βαθιάς θαλάσσιας έρευνας και ακριβούς ανθυποβρυχιακού πολέμου. Σε κρίση τα Orion, θα μπορούν να κλειδώνουν τις θαλάσσιες πύλες του Νοτίου Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου επιβάλλοντας ρυθμό επιχειρήσεων και ανεβάζουντας το κόστος κάθε παραβίασης. Το επιχειρησιακό αποτύπωμα της Ελλάδας μεγαλώνει από την Κύπρο, τη Λιβύη έως και την Ανατολικό Αιγαίο.

Διαβάστε επίσης:

Γιατί η Δανία φτιάχνει φρεγάτες και η Ελλάδα μένει μόνο πελάτης

Ηλεκτρονικός πόλεμος με drones το νέο στοίχημα για την Ελλάδα