Στην Τουρκία αναζωπυρώνεται μια αφήγηση που συνδέει τη Συρία με την εσωτερική πολιτική της Άγκυρας. Το σενάριο εμφανίζεται σε εθνικιστικούς και συνωμοσιολογικούς κύκλους και υποστηρίζει ότι μέσα από την κρίση στα νότια σύνορα θα ανοίξει ο δρόμος για συνταγματικές αλλαγές που θα οδηγήσουν στη διαίρεση της χώρας.
Η αφήγηση θέλει τις τουρκικές ελίτ, γνωστές ως «Λευκοί Τούρκοι», να πείθονται πως η επιστροφή σε ένα μοντέλο που θυμίζει Οθωμανική Αυτοκρατορία θα φέρει σταθερότητα. Στην πραγματικότητα, όπως υποστηρίζουν οι φορείς του σεναρίου, το επόμενο βήμα θα ήταν η δημιουργία ομοσπονδιακού κράτους και τελικά η απώλεια εδαφών μέσω δημοψηφίσματος.
Το σενάριο αυτό δεν φαίνεται να έχει κάποια βάση σε πραγματικά δεδομένα. Αποτελεί ωστόσο εργαλείο πολιτικής πίεσης και φόβου. Χρησιμοποιείται για να καλλιεργεί την αίσθηση ότι η Τουρκία απειλείται από εξωτερικές δυνάμεις που θέλουν να την αποδυναμώσουν. Ταυτόχρονα μεταφέρει την εσωτερική συζήτηση από τα κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα σε μια φαντασιακή απειλή που συσπειρώνει.
Η ουσία είναι ότι η ανακύκλωση τέτοιων αφηγημάτων δείχνει το πόσο εύκολα ο δημόσιος διάλογος στην Τουρκία μετατοπίζεται σε θεωρίες που εξυπηρετούν πολιτικές σκοπιμότητες.
Να σημειωθεί ότι ο όρος «Λευκοί Τούρκοι» (Beyaz Türkler) εμφανίστηκε στην Τουρκία τη δεκαετία του ’90 και δεν έχει να κάνει με το χρώμα του δέρματος, αλλά με την κοινωνικοπολιτισμική ταυτότητα. Αφορά στις ανώτερες και μεσαίες τάξεις των μεγάλων πόλεων (Κωνσταντινούπολη, Άγκυρα, Σμύρνη), σε πανεπιστημιακούς, διανοούμενους, στρατιωτικούς και αστικά στρώματα που έχουν ευρωπαϊκό τρόπο ζωής.
Διαβάστε επίσης:
Ο Ιταλός βαρόνος που θυσιάστηκε για την Ελλάδα – Ήταν φίλος του Κολοκοτρώνη
Τουρκία
