Στις 28 Οκτωβρίου 1940, πριν ακόμη ξημερώσει, ο στρατιώτης Βασίλειος Τσιαβαλιάρης από την Πιαλεία Τρικάλων έπεφτε νεκρός στο 21ο φυλάκιο των ελληνοαλβανικών συνόρων, γράφοντας την πρώτη σελίδα αίματος του Ελληνοϊταλικού πολέμου. Μαζί του, λίγες ημέρες αργότερα, ο έφεδρος υπολοχαγός Ελευθέριος Ντάσκας από τον Πλάτανο Τρικάλων, σκοτώθηκε στις 1 Νοεμβρίου 1940 στη μάχη για την ανακατάληψη του υψώματος Τσούκα στη Σαμαρίνα.

Οι δύο Τρικαλινοί ήρωες θεωρούνται οι πρώτοι Έλληνες νεκροί του πολέμου, σύμβολα της ανδρείας και της θυσίας που χαρακτήρισαν το Έπος του ’40. Σύμφωνα με τις αφηγήσεις του μελετητή Γιώργου Παπαβασιλείου, ο Τσιαβαλιάρης χτυπήθηκε την πέμπτη πρωινή από όλμο, ενώ οι συμπολεμιστές του θυμούνται ότι «έπεσε νυχτούλα, μόλις πήγαινε να φέξει».

Οι στρατιώτες του νομού Τρικάλων συμμετείχαν από την πρώτη στιγμή στις επιχειρήσεις, υπηρετώντας κυρίως στα 5ο και 51ο Συντάγματα Πεζικού, με ηρωισμό που έμεινε στην ιστορία. Σήμερα, η μνήμη των δύο πρώτων θυμάτων τιμάται κάθε χρόνο με εορταστικές εκδηλώσεις στην Πιαλεία και τον Πλάτανο, ενώ στο Πανεπιστήμιο Αθηνών δεσπόζει ο ανδριάντας του Τσιαβαλιάρη ως αιώνιο σύμβολο του ελληνικού θάρρους.

Η φωτογραφία είναι από το αρχείο του Γιώργου Παπαβασιλείου για χρήση από το ΑΠΕ-ΜΠΕ.