Τον Τουρκοαιγυπτιακό στόλο αντιμετώπισαν στις 8 Σεπτεμβρίου του 1822 οι Έλληνες επαναστάτες με ηγέτη τον Ανδρέα Μιαούλη στα 57 πλοία από τα οποία αποτελούταν ο ελληνικός στόλος.
Στον αντίποδα, ο ναύαρχος Μεχμέτ Αλί Πασά είχε στη διάθεσή του 87 πλοία. Στόχος των Τούρκων ήταν να εφοδιάσουν τα Τουρκικά στρατεύματα στο Ναύπλιο στο οποίο υπήρχε πολιορκία, αλλά και να τιμωρήσει τα νησιά Ύδρα, Σπέτσες και Ψαρά που εμπόδιζαν τη διέλευσή τους.
Ο ελληνικός στόλος είχε ήδη σχηματίσει γραμμή από την Αντίμηλο ως τη Μονεμβασιά για να εμποδιστεί ο ανεφοδιασμός. Ταυτόχρονα, είχαν στηθεί κανονιοστάσια στις Σπέτσες υπό την αρχηγία του Σπετσιώτη Χατζηγιάννη Μέξη.
Όταν οι Τούρκοι έφτασαν στο στενό που χωρίζει τις Σπέτσες από την Ερμιονίδα, ο ναύαρχος του ελληνικού στόλου, Ανδρέας Μιαούλης, έδωσε διαταγή στα ελληνικά πλοία να κατευθυνθούν μέσα στο στενό, ώστε να γίνει εκεί η σύγκρουση. Σύμφωνα με το σχέδιο, στη συνέχεια ο στόλος θα χωριζόταν στα δύο για να διασπάσουν τη δύναμη των Τούρκων.
Το σχέδιο του Μιαούλη όμως ακυρώθηκε όταν οι Τούρκοι έβαλαν πλώρη για τις Σπέτσες. Τότε ήταν που τέσσερις Έλληνες παράκουσαν τις εντολές του και χάραξαν τη δική τους πορεία αιφνιδιάζοντας τους Τούρκους.
Τέσσερα συνολικά πλοία αυτά του Υδραίου Αντώνη Κριεζή, του Ανάργυρου Λεμπέση, του Λεονάρδου Θοδωρή και του Λάζαρου Παναγιώτα σύντομα βρέθηκαν να πλέουν ανάμεσα στον τουρκοαιγυπτιακό στόλο και με εντολή του Κριεζή άνοιξαν πυρ κατά τους. Η ναυμαχία των Σπετσών μόλις ξεκίνησε.
Οι πολεμιστές που στέκονταν στα κανονιοστάσια, γνωστά ως “ντάπιες” άρχισαν να κανονιοβολούν τα πλοία των Τούρκων. Μόλις ο Μιαούλης είδε ότι τα πλοία δεν τον ακολουθούσαν και ότι η ναυμαχία είχε ξεκινήσει χωρίς το σινιάλο του, γύρισε πίσω για να πολεμήσει. Η ναυμαχία διήρκεσε αρκετές ώρες. Τα ελληνικά βρίκια δεν υστερούσαν σε τίποτα από τις μεγάλες φρεγάτες και τις κορβέτες των Τούρκων.
Τα ελληνικά πυρπολικά, υπό τον Ανδρέα Πιπίνο και τον Κοσμά Μπαρμπάτση άρχισαν να κολλούν στα εχθρικά για να τα ανατινάξουν. Ο Μπαρμπάτσης κατάφερε να φτάσει στην καρδιά του τουρκικοαιγυπτιακού στόλου και να βάλει φωτιά στη ναυαρχίδα τους η οποία βούλιαξε.
Οι Τούρκοι έντρομοι άρχισαν να πηδούν στη θάλασσα και ο Μεχμέτ Πασάς διέταξε την υποχώρηση. Στις 12 Σεπτεμβρίου έγινε ακόμα μια σύγκρουση στη Σπετσοπούλα. Αργότερα να τουρκικά πλοία αποχώρησαν άπραγα από την Ύδρα και τις Σπέτσες, χαρίζοντας στον ελληνικό στόλο μια σημαντική νίκη.