Από το 1998, αρκετές δυτικές χώρες όπως η Βρετανία, η Γαλλία, ο Καναδάς, η Αυστραλία και το Βέλγιο έχουν εκφράσει την πρόθεσή τους να αναγνωρίσουν επίσημα ένα ανεξάρτητο Παλαιστινιακό Κράτος στον ΟΗΕ. Σήμερα, 147 από τα 193 κράτη-μέλη έχουν ήδη προβεί σε αναγνώριση, γεγονός που σηματοδοτεί μια σημαντική στροφή στο διεθνές διπλωματικό σύστημα.

Η πλήρης ένταξη στον ΟΗΕ απαιτεί έγκριση από το Συμβούλιο Ασφαλείας, όπου οι ΗΠΑ διατηρούν βέτο, εμποδίζοντας ουσιαστικά την εξέλιξη. Ωστόσο, η κίνηση αυτή θεωρείται ότι αποδυναμώνει την αμερικανική κυριαρχία και αλλάζει τις διεθνείς ισορροπίες.

Βασικά Ζητήματα

Η κρατική υπόσταση της Παλαιστίνης παραμένει αμφισβητούμενη, καθώς το Ισραήλ υπό τον Νετανιάχου απορρίπτει κατηγορηματικά την ιδέα, το Παλαιστινιακό Κράτος. Οι ΗΠΑ προωθούν ακόμη τη λύση των δύο κρατών, αλλά οι διαπραγματεύσεις έχουν παγώσει από το 2014.

Η αναγνώριση από τη Δύση θεωρείται αφενός πράξη αλληλεγγύης προς την Παλαιστίνη, αφετέρου διπλωματική πίεση στο Ισραήλ για τερματισμό των επιθέσεων στη Γάζα. Παρόλα αυτά, η Παλαιστίνη εξακολουθεί να αντιμετωπίζει τεράστια εμπόδια, όπως την έλλειψη ελέγχου στα σύνορά της και τη μη πλήρη ανεξαρτησία ακόμα και με ένταξη στον ΟΗΕ.

Διπλωματική Μετατόπιση στη Δύση

Οι τελευταίες εξελίξεις δείχνουν ρήγματα εντός της Δύσης για τη στάση απέναντι στη Μέση Ανατολή, μειώνοντας την αποκλειστική κυριαρχία του Ισραήλ στο αφήγημα περί νομιμότητας.

Κύριοι Παράγοντες

Η Παλαιστίνη επιδιώκει διπλωματική νομιμοποίηση και ισότητα στις διεθνείς σχέσεις. Αν και η αναγνώριση δεν εξασφαλίζει άμεσα πλήρη ανεξαρτησία, ενισχύει τη θέση της απέναντι στο Ισραήλ.

Το Ισραήλ αντιτίθεται, υποστηρίζοντας ότι μια τέτοια κίνηση «επιβραβεύει» τη Χαμάς και ότι δεν υπάρχει ενιαία παλαιστινιακή ηγεσία για διαπραγματεύσεις.

Οι ΗΠΑ, ως ο στενότερος σύμμαχος του Ισραήλ, εμποδίζουν την πρόοδο, κρατώντας τη λύση των δύο κρατών σε εκκρεμότητα, πάντα υπέρ των ισραηλινών συμφερόντων.

Αντίθετα, η Ευρώπη (Βρετανία, Γαλλία, Βέλγιο) βλέπει την αναγνώριση ως ηθική υποχρέωση και μέσο για να πιέσει το Ισραήλ προς ειρηνική διευθέτηση.

 

Πιθανές Επιπτώσεις

Η αναγνώριση από μόνη της δεν λύνει το ζήτημα της κυριαρχίας, ούτε τερματίζει την ισραηλινή κατοχή, αφού οι ΗΠΑ συνεχίζουν να εμποδίζουν την πλήρη συμμετοχή της Παλαιστίνης στον ΟΗΕ.

Ωστόσο, αυτή η προσέγγιση μπορεί να προκαλέσει ρήγματα στις δυτικές συμμαχίες, καθώς τα συμφέροντα ΗΠΑ και Ευρώπης αποκλίνουν.

Ανάλυση

Από φιλοπαλαιστινιακή σκοπιά, η αναγνώριση αποτελεί σημαντικό διπλωματικό βήμα που αποδυναμώνει την ισραηλινή αφήγηση και ανοίγει δρόμο για διεθνή νομιμοποίηση. Παρότι δεν εξασφαλίζει άμεσα ανεξαρτησία και ελευθερία, δημιουργεί πίεση στο Ισραήλ και ενισχύει την παλαιστινιακή θέση στα διεθνή φόρα.

Η πραγματική επιτυχία θα έρθει όταν τα συμβολικά κέρδη μετατραπούν σε χειροπιαστά αποτελέσματα: έλεγχο των συνόρων, κυριαρχία, ελευθερία και ανεξαρτησία της Παλαιστίνης.

 

Πληροφορίες: Reuters

Διαβάστε επίσης:

Ερντογάν–Νετανιάχου: Από τις δηλώσεις στην κρίση – Το παρασκήνιο και οι Γεωπολιτικές προεκτάσεις

Ισραήλ: Το 2030 και αν έτοιμο το τουρκικό Iron Dome

Σφοδρές επιθέσεις του ισραηλινού στρατού στη Γάζα – Παγκόσμια αντίδραση και ανθρωπιστική κρίση