Η ανώτατη εβδομάδα εργασιών της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη ολοκληρώθηκε, αφήνοντας πίσω της έντονη κινητικότητα αλλά περιορισμένα απτά αποτελέσματα. Οι συναντήσεις κορυφής, οι δηλώσεις ηγετών και οι πολυμερείς ή διμερείς επαφές προσφέρουν στιγμιαία εικόνα του διεθνούς κλίματος, ωστόσο η πραγματική τους αντοχή και διάρκεια συχνά αποδεικνύονται περιορισμένες.
Από το 2000 στο σήμερα
Από το Μιλένιουμ μέχρι σήμερα, ο κόσμος έχει γίνει πιο ασταθής. Η δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου έχουν αποδυναμωθεί, ενώ η διεθνής σκηνή χαρακτηρίζεται από αβεβαιότητα και άνοδο λαϊκιστικών ηγετών. Ο ΟΗΕ έχει χάσει σε μεγάλο βαθμό τον ρόλο του ως πηγή ελπίδας.
Πέντε Κεντρικά Ζητήματα
1. Τουρκία – ΗΠΑ
Η συνάντηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο, καθώς και οι συζητήσεις για τη Γάζα, ανέδειξαν τη σημασία της διμερούς σχέσης όχι μόνο σε εθνικό αλλά και σε παγκόσμιο και περιφερειακό επίπεδο. Η γεωπολιτική θέση της Τουρκίας ενισχύεται μέσα σε συγκρούσεις όπως ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας και οι εξελίξεις στον Νότιο Καύκασο. Παρά τα προβλήματα, μια θετική πορεία στις σχέσεις Άγκυρας–Ουάσινγκτον μόνο οφέλη μπορεί να έχει.
2. Η Αναγνώριση της Παλαιστίνης
Η κίνηση χωρών όπως η Γαλλία και η Μεγάλη Βρετανία να αναγνωρίσουν το παλαιστινιακό κράτος αποτελεί ιστορική εξέλιξη. Ιδιαίτερα η στάση της Γαλλίας, με τη σημαντική μουσουλμανική και εβραϊκή κοινότητα στο εσωτερικό της, στέλνει πολλαπλά μηνύματα. Ωστόσο, οι αντιδράσεις της ακροδεξιάς στην Ευρώπη φανερώνουν τις βαθύτερες προκλήσεις για την ευρωπαϊκή ταυτότητα και τις θεμελιώδεις αξίες.
3. Η Ομιλία Τραμπ στον ΟΗΕ
Η μακρά ομιλία του Ντόναλντ Τραμπ στην έναρξη της Γενικής Συνέλευσης κινήθηκε σε γνώριμη ρητορική: κριτική προς τον ΟΗΕ και την Ευρώπη, προειδοποιήσεις και αναπροσαρμογές στη στάση του για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Η αμερικανική πολιτική, γεμάτη διακυμάνσεις, συνεχίζει να προκαλεί έντονες συζητήσεις στον διατλαντικό χώρο.
4. Η Δυναμική Γαλλίας – Ηνωμένου Βασιλείου και το ΝΑΤΟ
Η σχέση Παρισιού – Λονδίνου είναι κρίσιμη για την ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφαλείας, ειδικά ενόψει της ΝΑΤΟϊκής Συνόδου που θα φιλοξενήσει η Τουρκία. Η ισορροπία ανάμεσα σε Γαλλία, Βρετανία και Γερμανία μπορεί να καθορίσει την κατεύθυνση της Ευρώπης και να ενισχύσει τη διατλαντική συνεργασία.
Το Αιώνιο Ζήτημα της Ειρήνης
Η ιστορία δείχνει ότι μετά από μεγάλες συγκρούσεις όπως ο Α΄ και ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, οι διεθνείς πρωτοβουλίες δεν αρκούν χωρίς βαθιά αλλαγή νοοτροπίας. Η ανθρωπότητα οφείλει να μείνει μακριά από περιπέτειες και να αναζητήσει μόνιμη συμμετοχή στην ειρηνική συνύπαρξη.
Συνεχής Προσπάθεια για το Μέλλον
Η αναδρομή στα οράματα και τα κείμενα διανοητών του Μεσοπολέμου υπενθυμίζει πως η ειρήνη δεν είναι στιγμιαία κατάκτηση αλλά απαιτεί συνεχή αγώνα και όραμα. Η 80ή Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ δεν άφησε ισχυρό αποτύπωμα προς αυτήν την κατεύθυνση, όμως η ανάγκη για δράση παραμένει επίκαιρη και επιτακτική.
Διαβάστε επίσης:
Πολωνία: Συνεχίζεται η χρηματοδότηση των Starlink στην Ουκρανία
Άρχισε να εκδηλώνεται η ανησυχία των Τούρκων για τις FREMM
Η Ρουμανία επενδύει δισεκατομμύρια για την αγορά αρμάτων Abrams