Το σχέδιο κατάληψης της Κωνσταντινούπολης από την Ελλάδα ήταν μια φιλόδοξη στρατηγική και εθνική επιδίωξη, η οποία όμως δεν υλοποιήθηκε ποτέ.
Η περίοδος μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή (1922) και η Συνθήκη της Λωζάνης (1923) ήταν γεμάτη ένταση, ανατροπές και αιχμηρές πολιτικές δηλώσεις — τόσο από την τουρκική όσο και από την ελληνική πλευρά.
Ο Ισμέτ Ινονού, αρχηγός της τουρκικής αντιπροσωπείας στη Διάσκεψη της Λωζάνης και αργότερα Πρόεδρος της Τουρκίας, εξέπληξε τη διεθνή κοινότητα ζητώντας αποζημιώσεις από την Ελλάδα για τις πολεμικές επιχειρήσεις στη Μικρά Ασία.
Η τουρκική πλευρά υποστήριξε ότι ο ελληνικός στρατός είχε καταστρέψει υποδομές, πόλεις και χωριά κατά την υποχώρησή του το 1922.
Η Ελλάδα…
