Το Golden Dome είναι μια σύγχρονη ασπίδα. Μια ασπίδα που βασίζεται σε συνεργασία αισθητήρων και οπλικών συστημάτων. Η αρχιτεκτονική του χωρίζεται σε τέσσερις βασικούς άξονες:

1. Το δίκτυο ανίχνευσης από το Διάστημα (SBIRS & Sentinel)

Το SBIRS (Space-Based Infrared System) αποτελείται από δορυφόρους σε δύο τροχιές:

  • GEO (γεωσύγχρονη): για σταθερή επιτήρηση κρίσιμων περιοχών,

  • HEO (ημιδιαστημική): για παγκόσμια κάλυψη και εντοπισμό εκτοξεύσεων.

Παράλληλα, τα Sentinel A3 και A4 είναι επίγεια και τροχιακά ραντάρ νέας γενιάς με υψηλή ευκρίνεια, ικανά να εντοπίζουν πυραύλους ακόμη και από την αρχική φάση εκτόξευσης (boost phase).

2. Η «καρδιά» του Golden Dome: το C2BMC

Το Command and Control Battle Management and Communications (C2BMC) είναι ο ψηφιακός εγκέφαλος του συστήματος:

  • Συλλέγει δεδομένα από αισθητήρες, δορυφόρους και radar,

  • Συνθέτει σε πραγματικό χρόνο βαλλιστικό “χάρτη” πεδίου,

  • Λαμβάνει αποφάσεις τακτικής και εντολές καταστροφής.

Χρησιμοποιεί τεχνητή νοημοσύνη και machine learning, ώστε να εκπαιδεύεται και να βελτιώνει τη στρατηγική του με κάθε πραγματική ή εικονική απειλή.

3. Τα μέσα αναχαίτισης: από το THAAD στο NGI

  • THAAD: ενεργό σύστημα υψηλής κινητικότητας, επιχειρεί στη μέση φάση πτήσης.

  • NGI (Next Generation Interceptor): αντικαθιστά τα παλαιά GBI με αυξημένες ταχύτητες, αντιδράσεις και kill vehicles πολλαπλής στόχευσης.

  • SM-3 / SM-6 / PAC-3 MSE: ναυτικά και επίγεια συστήματα για αναχαίτιση στην τελική φάση.

  • F-35 & UAVs: υποστηρίζουν με στοχοποίηση και ανάλυση πεδίου.

4. Υποστήριξη και επίγνωση πεδίου με GaN ραντάρ

Η χρήση τεχνολογίας GaN (Gallium Nitride) στα ραντάρ (όπως το LRDR στην Αλάσκα) εξασφαλίζει:

  • Μεγάλη εμβέλεια και αντίσταση σε παρεμβολές,

  • Ακρίβεια στον εντοπισμό υπερηχητικών απειλών,

  • Δυνατότητα στοχοποίησης πολλαπλών απειλών ταυτόχρονα.

Όλα λειτουργούν… μαζί

Το Golden Dome δεν βασίζεται στην επιτυχία ενός συστήματος. Βασίζεται στην ταυτόχρονη λειτουργία όλων:

  • Εντοπισμός στον ουρανό,

  • Ανάλυση στο data center,

  • Εκτόξευση από γη, αέρα ή πλοίο,

  • Καταστροφή σε κάθε φάση τροχιάς.

Η διαλειτουργικότητα, η ταχύτητα και η χρήση real-time AI είναι αυτά που το διαφοροποιούν από κάθε προηγούμενη προσπάθεια. Και ίσως το κάνουν να πετύχει εκεί που το SDI απέτυχε.