Η «Δημιουργία» Μικελάντζελο (Μιχαήλ Άγγελος), στο ταβάνι της Καπέλα Σιξτίνα ,είναι ένας από τους πιο διάσημους πίνακες στον κόσμο, αλλά θα ανατριχιάσετε, αν μάθετε την ιστορία πίσω από αυτόν.
Η σκηνή απεικονίζει τον Θεό και τον Αδάμ να κοιτάζονται στα μάτια. Ο Θεός προσεγγίζει τον Αδάμ και ο Αδάμ προσεγγίζει τον Δημιουργό του. Αν κοιτάξετε προσεκτικά, όμως, θα παρατηρήσετε ότι υπάρχει ένα κενό που τους χωρίζει, όχι μεγάλο, αλλά λιγότερο από μια ίντσα.
Αλλά γιατί να μην τους αφήσουμε να το αγγίξουν;
Λέγεται λοιπόν ότι όταν ο Μικελάντζελο ολοκλήρωσε την τοιχογραφία, οι καρδινάλιοι έμειναν για ώρες θαυμάζοντας τον, αλλά μετά του είπαν: «Rifallo!» (= Κάνε το ξανά!). Ήταν δυσαρεστημένοι με μια ασήμαντη λεπτομέρεια. Ο Μικελάντζελο είχε ζωγραφίσει τα δάχτυλα του Θεού και του Αδάμ να ακουμπούν. Οι καρδινάλιοι ζήτησαν αντ’ αυτού να χωριστούν. Ήθελαν να φαίνεται το δάχτυλο του Θεού σε ευθεία, αλλά με τον Αδάμ να συστέλλει στην τελευταία φάλαγγα του δείκτη.
Λεπτομέρεια της «Δημιουργίας»
Γιατί;
Γιατί αν ο άνθρωπος θέλει να αγγίξει τον Θεό, πρέπει να τεντώσει το δάχτυλό του, αλλά αν δεν τεντώσει το δάχτυλό του, μπορεί να ζήσει όλη του τη ζωή χωρίς να τον αναζητά. Η τελευταία φάλαγγα του δαχτύλου του Αδάμ αντιπροσωπεύει την ελεύθερη βούληση της συνείδησης.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Τα Rafale γίνονται όπλα ηλεκτρονικού πολέμου – Πώς θα προστατεύουν F-16 και Mirage 2000
Αν κοιτάξετε αυτόν τον πίνακα πιο προσεκτικά τώρα, θα παρατηρήσετε μια άλλη λεπτομέρεια, η οποία έχει ξεφύγει στους περισσοτέρους: το σύννεφο που περιβάλλει τον Θεό έχει το σχήμα ενός ανθρώπινου εγκεφάλου. Το μυαλό είναι το σύμβολο της σκέψης.
Γιατί ο Μικελάντζελο του έδωσε αυτή τη φόρμα; Τι μας δείχνει αυτό;
Δείχνει την ανθρώπινη σκέψη, την αναζήτηση του άπειρου, του Θεού, που πρέπει να ξεκινήσει από μέσα μας. Αν κάποιος άλλος σκέφτεται για σένα, αν κάποιος άλλος σου λέει τι να πιστέψεις, αν εγκαταλείψεις την ελεύθερη βούληση σου, δεν μπορείς ποτέ να πετύχεις αυτό που ψάχνεις.
* Μικελάντζελο (ή Μιχαήλ Άγγελος): Μικελάντζελο ντι Λοντοβίκο Μπουοναρότι Σιμόνι – Michelangelo di Lodovico Buonarroti Simoni, 6 Μαρτίου 1475 – 18 Φεβρουαρίου 1564)
