Το ευρύχωρο γραφείο της Τζόρτζια Μελόνι, στον τελευταίο όροφο του Palazzo Montecitorio (δηλαδή της Βουλής των Κοινοτήτων της Ιταλίας ) έχει μεγάλα παράθυρα γαλλικού τύπου που γειτνιάζουν με την τεράστια βεράντα και με εκπληκτική θέα στην Αιώνια Πόλη.
Η Μελόνι μετά τη νίκη της στις ιταλικές εκλογές ετοιμάζεται να γίνει η νέα πρωθυπουργός της Ιταλίας και η πρώτη γυναίκα που θα καταλάβει αυτό το πόσο στην ιστορία της χώρας. Και ταυτόχρονα η πρώτη δημοκρατικά εκλεγμένη, σε αντίθεση με τον γραφειοκρατικά διορισμένο προκάτοχό της, Μάριο Ντράγκι του οποίου η κυβέρνηση κατέρρευσε, πρωθυπουργός της Ιταλίας τα τελευταία 14 χρόνια.
Μήπως όλα αυτά, αν και ακούγονται ωραία, δεν αποτελούν αιτία γιορτής στην Ευρώπη; Διεθνείς παρατηρητές υποστηρίζουν ότι η Μελόνι δεν είναι συντηρητική ή κεντροδεξιά όπως ισχυρίζεται, αλλά κάτι πιο αποκρουστικό.
Η ίδια ισχυρίζεται ότι ο όρος «ακροδεξιά» χρησιμοποιείται δυσφημιστικά από τους πολιτικούς της αντιπάλους, οι οποίοι «είναι πραγματικά καλά ενσωματωμένοι στα κέντρα της εξουσίας».
Κι αναφέρεται περισσότερο στο μετακομμουνιστικό «Δημοκρατικό Κόμμα». Χαρακτηριστική είναι η δήλωσή της. «Ας το παραδεχτούμε. Οι συντονισμένες επιθέσεις εναντίον μου μπορούν να έχουν μόνο ένα σκηνοθέτη. Η αριστερά έχει τον έλεγχο του πολιτισμού είναι mainstream. Όχι μόνο στην Ιταλία. Εκτοξεύουν την κραυγή για βοήθεια και όλοι σπεύδουν σε αυτήν»!
Μάλιστα η Μελόνι είχε εξοργιστεί τόσο πολύ από την κατηγορία του φασισμού που της απέδιδαν ώστε είχε στείλει ένα βίντεο σε ξένους ανταποκριτές με έδρα την Ιταλία, βεβαιώνοντάς τους ότι δεν απειλεί τη δημοκρατία και δεν είναι φασίστρια.
Κατηγορείται για την ατζέντα της κυρίως προς τους λαθρομετανάστες αλλά και της εχθρότητας απέναντι στην «ιδεολογία της αφύπνισης» την οποία σε μια ομιλία της στις ΗΠΑ κατηγόρησε (μεταξύ άλλων) για την «καταστροφή των θεμελίων της φυσικής οικογένειας»
Μάλιστα είχε τονίσει η Μελόνι: «Ο μόνος τρόπος να είμαστε επαναστάτες είναι να είμαστε συντηρητικοί»
Πλέον δέχεται οργανώσεις ομοφυλοφίλων (νόμιμες στην Ιταλία από το 2016) αλλά αντιτίθεται στο να υιοθετούν παιδιά. «Ένα παιδί έχει δικαίωμα σε πατέρα και μητέρα» είχε πει.
Είναι παθιασμένη, που περιστασιακά μετατρέπεται σε μανιακή ομιλήτρια, φώναξε σε μια συγκέντρωση στη Ρώμη το 2019:
«Θέλουν να μας αποκαλούν γονέα 1, γονέα 2, φύλο LGBT, πολίτη Χ, με κωδικούς αριθμούς. Αλλά δεν είμαστε κωδικοί αριθμοί. Και θα υπερασπιστούμε την ταυτότητά μας. Είμαι η Τζόρτζια. Είμαι μια γυναίκα. Είμαι μητέρα. Είμαι Ιταλίδα, είμαι Χριστιανή. Δεν θα μου το αφαιρέσεις αυτό!»
Η ομιλία έγινε viral και μάλιστα μετατράπηκε σε μουσικό κομμάτι ντίσκο που έγινε μεγάλη επιτυχία.
Η Μελόνι γελάει πολύ. Καπνίζει επίσης slim τσιγάρα.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι μαζί με τον Ματέο Σαλβίνι, εκ των συμμάχων της στον συνασπισμό, υιοθετούν μια αρκετά σκληρή γραμμή για τη μετανάστευση.
Τα τελευταία οκτώ χρόνια, περίπου 750.000 μετανάστες έχουν διασχίσει τα 300 μίλια της Μεσογείου που χωρίζουν τη Λιβύη από τη Σικελία.
Η Μελόνι έχει ζητήσει συχνά ναυτικό αποκλεισμό για την αντιμετώπιση των σκαφών που έρχονται από τη Λιβύη. «Οι ρατσιστές είναι κρετίνοι, εντάξει; Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η Ιταλία δεν πρέπει να συντονίσει τα μεταναστευτικά της ρεύματα» λέει χαρακτηριστικά και συνεχίζει.
«Η προτιμώμενη λύση είναι να πληρώσει η Ευρωπαϊκή Ένωση στη Λιβύη για να σταματήσει τις αναχωρήσεις και να πάρει πίσω όσους φτάσουν στην Ιταλία»
Και συνεχίζει βάζοντας και την Γερμανία στην κουβέντα.
«Επειδή αυτοί οι μετανάστες ενόχλησαν την Γερμανία, κάποτε συνήλθε η Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρέπει να κάνουμε το ίδιο πράγμα και στη Λιβύη. Η Ευρώπη πρέπει να συνάψει συμφωνία για να σταματήσει τις αναχωρήσεις και να ανοίξει hotspots στη Λιβύη για να διεκπεραιώσει αιτήματα ασύλου και να κατανείμει δίκαια σε όλη την Ευρώπη μόνο τους γνήσιους πρόσφυγες. Τα σύνορα υπάρχουν μόνο αν τα υπερασπιστείς. Διαφορετικά δεν υπάρχουν. Η Ιταλία χρειάζεται ποσόστωση μεταναστών. Αλλά ο πρώτος κανόνας είναι ότι κανείς δεν πρέπει να εισέρχεται παράνομα στην Ιταλία».
Ο πληθυσμός της Ιταλίας αναμένεται να μειωθεί από 60 εκατομμύρια σε 40 εκατομμύρια μέχρι το τέλος του αιώνα, επειδή έχει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά γονιμότητας στον κόσμο: Δηλαδή 1,2 παιδιά ανά γυναίκα
Η Μελόνι έχει την απάντηση.
«Το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να λύσουμε το πρόβλημα στο σπίτι και να βάλουμε τους Ιταλούς σε μια θέση στην οποία μπορούν να κάνουν παιδιά. Οι γυναίκες δεν θέλουν να κάνουν παιδιά, γιατί ζουν σε μια κοινωνία που τις αναγκάζει να πληρώνουν αν το κάνουν. Αλλά θα βρεθούν, αν αντ’ αυτού βρεθούν σε μια κοινωνία που τις ανταμείβει ως μητέρες. Ο μισθός μητρότητας είναι μια όμορφη ιδέα»
Υπάρχει ήδη επίδομα παιδιού στην Ιταλία όμως αντ’ αυτού η Μελόνι μιλά για δωρεάν νηπιαγωγεία που θα είναι ανοιχτά για περισσότερο, για την άδειας μητρότητας που πληρώνεται από το κράτος και όχι από τον εργοδότη και για τη μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης για τα άτομα με παιδιά.
Είναι αδιαμφισβήτητο ότι τα «Αδέρφια της Ιταλίας» είναι οι κληρονόμοι του Μπενίτο Μουσολίνι με την έννοια ότι το κόμμα ιδρύθηκε το 2012 από την Μελόνι και από άλλα μέλη του νεοφασιστικού Movimento Sociale Italiano, ενός κινήματος δηλαδή που ιδρύθηκε το 1946 από φασίστες.
Ανεξάρτητα αν το 1995 το κίνημα «απέρριψε» το φασισμό. Ο τότε αρχηγός του υπηρέτησε ως υπουργός Εξωτερικών και πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων σε διαδοχικές κυβερνήσεις Μπερλουσκόνι.
«Δεν έχω κανένα πρόβλημα να το αντιμετωπίσω» λέει η Μελόνι. «Το κόμμα μας το ιδρύσαμε ως κεντροδεξιό, με ψηλά το κεφάλι. Όταν είμαι κάτι, το δηλώνω. Δεν κρύβομαι ποτέ. Αν ήμουν φασίστας, θα έλεγα ότι είμαι φασίστας. Αντίθετα, δεν έχω μιλήσει ποτέ για φασισμό γιατί δεν είμαι φασίστας. Έχω μια δήλωση που έκανα το 2006, που δημοσίευσε ένας Ιταλός δημοσιογράφος, αριστερός μάλιστα και του είπα: «Ο Μουσολίνι έκανε διάφορα λάθη: οι φυλετικοί νόμοι κατά των Εβραίων, η κήρυξη του πολέμου, ένα αυταρχικό καθεστώς. Ιστορικά έκανε και άλλα πράγματα που ήταν καλά, αλλά αυτό δεν τον σώζει».
Δεν είναι μόνο τα αριστερά διεθνή Μέσα Ενημέρωσης που την αποκαλούν «ακροδεξιά». Το κάνει και η δεξιά, κυρίως γιατί θεωρούν τη σχέση της με τον φασισμό σκόπιμα διφορούμενη. Σε δηλώσεις της είχε αναφέρει τα εξής: «Η ιταλική δεξιά παρέδωσε τον φασισμό στην ιστορία πριν από δεκαετίες, καταδικάζοντας χωρίς αμφιβολία την καταστολή της δημοκρατίας και τους επαίσχυντους νόμους κατά των Εβραίων».
Και συνεχίζει η Μελόνι: «Στο DNA του κόμματός μου δεν υπάρχει νοσταλγία για το φασισμό ή τον αντισημιτισμό».
Υπάρχει αντίθετα μια απόρριψη κάθε δικτατορίας: παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος».
Τι γίνεται με εκείνες τις φορές που μέλη του κόμματός της έχουν κινηματογραφηθεί να κάνουν τον φασιστικό χαιρετισμό; «Είναι μια μικρή μειοψηφία» λέει. «Πάντα έλεγα στους επικεφαλής του κόμματός μου, ακόμη και σε υπομνήματα, να ασκούν τη μέγιστη δυνατή αυστηρότητα με οποιαδήποτε εκδήλωση ανόητης νοσταλγίας, γιατί αυτοί που νοσταλγούν τον φασισμό δεν μας χρησιμεύουν. Είναι μόνο οι χρήσιμοι ηλίθιοι της αριστεράς»
Η Μελόνι πιστεύει ότι το εκλογικό σύστημα της Ιταλίας που αναγκάζει τα κόμματα σε κυβερνήσεις συνεργασίας είναι «πολιτικά εύθραυστο κι επομένως άνευ σταθερότητας και βραχυπρόθεσμο». Θέλει να αναβαθμίσει το θεσμό του Προέδρου και να την μετατρέψει σε γαλλικού τύπου που εκλέγεται από το λαό και όχι από το Κοινοβούλιο.
Η 45χρονη Μελόνι έχει έντονη «ρωμαϊκή» προφορά. Μαζί με τη μεγαλύτερη αδερφή της, Αριάννα, γεννήθηκαν και μεγάλωσαν σε μια εργατική περιοχή της κεντρικής Ρώμης από τη μητέρα της Άννα. Ο πατέρας τους, λογιστής στο επάγγελμα, εγκατέλειψε την οικογένεια λίγο μετά τη γέννησή της για να πλεύσει με την ερωμένη του στα Κανάρια νησιά με ένα γιοτ που ονομάζεται Cavallo Pazzo (Τρελό Άλογο).
Ο πατέρας της δεν ήθελε δεύτερο παιδί και έτσι η μητέρα της είχε κλείσει ένα ραντεβού στην κλινική αμβλώσεων. Στα μισά του δρόμου σταμάτησε σε ένα μπαρ, ήπιε έναν καπουτσίνο, έφαγε ένα μπριός και έκανε δεύτερες σκέψεις. Έτσι γεννήθηκε η Τζόρτζια.
«Ποτέ δε θα έκανα άμβλωση» λέει η Μελόνι. Όμως υποστηρίζει τον νόμο περί αμβλώσεων της Ιταλίας που το επιτρέπει κατ’ απαίτηση έως και 90 ημέρες. Η ίδια έχει μια πεντάχρονη κόρη αλλά δεν είναι παντρεμένη με τον πατέρα, τηλεοπτικό δημοσιογράφο, γιατί αν και πιστεύει στις παραδοσιακές οικογενειακές αξίες, εκείνος δεν το κάνει.
Στο σχολείο διέπρεψε, αλλά δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να πάει στο πανεπιστήμιο και αντ’ αυτού εργάστηκε ως μπέιμπι σίτερ, διακοσμητής μπαρ και δημοσιογράφος, πριν γίνει πολιτικός .
Στην αυτοβιογραφία της που δημοσιεύτηκε πρόσφατα, γράφει ότι εγγράφηκε στο φασιστικό κίνημα της Ιταλίας εγγράφηκε σε ηλικία 15 ετών επειδή η Σικελική Μαφία είχε μόλις σκοτώσει τους δύο κορυφαίους εισαγγελείς κατά της Μαφίας στη Σικελία.
Απελπισμένη να κάνει κάτι, επέλεξε να συμμετάσχει επειδή ήταν ένα περιθωριακό κόμμα που φαινόταν ανέγγιχτο από την αιώνια διαφθορά και την αχρηστία των Ιταλών πολιτικών. Στα 31 της, έγινε η νεότερη υπουργός της κυβέρνησης στην Ιταλία, ως υπουργός Νεολαίας στην τελευταία κυβέρνηση Μπερλουσκόνι.
Πριν από έξι χρόνια -δεν είναι σίγουρη πότε ακριβώς- ο εν διαστάσει πατέρας της υπέκυψε σε λευχαιμία στη Μαγιόρκα. «Ο πατέρας μου είναι νεκρός και δεν νιώθω κανένα συναίσθημα απέναντί του» λέει. «Αυτό με θυμώνει, γιατί θα ήθελα τουλάχιστον να τον μισήσω».
Θεωρεί ότι η ίδια και το κόμμα της οφείλουν περισσότερα στον αείμνηστο Βρετανό συντηρητικό φιλόσοφο Ρότζερ Σκράτον παρά στον επαναστάτη σοσιαλιστή Μουσολίνι.
Πολλές φορές σε ομιλίες της τον αναφέρει: «Σε όλα τα πολλά πράγματα για τα οποία ήταν τόσο παθιασμένος, από την τέχνη και τη μουσική μέχρι το κρασί και το να είναι ένας τζέντλεμαν της επαρχίας, ήξερε πάντα πώς να ενσαρκώνει την ουσία του συντηρητισμού ως τρόπο ζωής και ποτέ ως ιδεολογία».
Και συνεχίζει
«Πιστεύω ότι η μεγάλη πρόκληση σήμερα παγκοσμίως, όχι μόνο στην Ιταλία, είναι μεταξύ αυτών που υπερασπίζονται την ταυτότητα και εκείνων που δεν την υπερασπίζονται. Αυτό εννοούσε ο Σκράτον όταν είπε ότι αν καταστρέψεις κάτι, δεν κάνεις απαραίτητα κάτι νέο και καλύτερο. Μάλλον θα ήμουν Tories (σ.σ συντηρητικό βρετανικό κόμμα) αν ήμουν Βρετανός. Αλλά είμαι Ιταλίδα».
Γι’ αυτό δεν συμφωνεί με τις πολιτικές της Μαρίν ΛεΠέν για μαζική κρατική παρέμβαση στη γαλλική οικονομία, που είναι πιο κοντά στα εθνικοσοσιαλιστικά στοιχεία του φασισμού.
Και υπόσχεται να μειώσει, όχι να αυξήσει τους φόρους. Όσον αφορά τις εξωτερικές υποθέσεις, είναι διακαώς στο πλευρό της Ουκρανίας (υπάρχει μια εντυπωσιακή αμφιθυμία στην Ιταλία σχετικά με την αποστολή όπλων), δηλώνοντας «στο πλευρό ενός περήφανου έθνους που διδάσκει στον κόσμο τι είναι να πολεμάς για την ελευθερία». Κατηγορεί την καταστροφή του Τζο Μπάιντεν στο Αφγανιστάν για την ενθάρρυνση του Πούτιν.
Θαυμάζει τον Τζον Τόλκιν και κάθε χρόνο στις 3 Ιανουαρίου γιορτάζει τα γενέθλιά του στη σελίδα της στο Facebook. «Μεγάλωσε τόσους πολλούς από εμάς με τις ιστορίες του, τόσο πλούσιες σε αξίες και νοήματα, που μας έμαθε να πιστεύουμε και να όνειρο» λέει χαρακτηριστικά. Και συνεχίζει. «Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών δεν είναι ένα βιβλίο που σου διδάσκει κάτι. Είναι ένα βιβλίο που σε βοηθά να ανακαλύψεις ποιος είσαι, που είναι κάτι άλλο. Πάνω απ’ όλα, ο Τόλκιν μου έδωσε αυτή την κατανόηση ότι η εξουσία δεν είναι κατάκτηση αλλά εχθρός, ένα πρόβλημα που πρέπει να κρατήσεις υπό έλεγχο, με λουρί»
Και καταλήγουμε. Οι αντίπαλοί της λένε ότι δεν πρόκειται να πιστέψει κανείς ότι το κόμμα της δεν έχει σχέση με το φασισμό μέχρι να αφαιρέσει την τρίχρωμη φλόγα (παλιό σύμβολο του φασιστικού MSI) από το λογότυπο. Η ίδια η Μελόνι απαντά.
«Η φλόγα στο λογότυπο δεν έχει καμία σχέση με τον φασισμό, αλλά είναι η αναγνώριση του ταξιδιού που έκανε η δημοκρατική δεξιά στην ιστορία της δημοκρατίας μας. Και είμαστε περήφανοι για αυτό»
Μέχρι τότε θα εξακολουθήσει να λέει δημόσια ότι «δεν έχει καμία σχέση με το φασισμό». Αλήθεια, την πιστεύετε;
Αναζητώντας κάποιες παλαιότερες της τοποθετήσεις ανακαλύψαμε τα εξής:
«Δεν υπάρχει ομοφοβία στην Ιταλία, αλλά θα προτιμούσα να μην έχω gay παιδί» (συνέντευξη στην τηλεοπτική εκπομπή Le Lene)
«Αρκετά, αρρωστήσαμε απ’ αυτό. Κάτω τα χέρια σας από τα παιδιά μας» (επίθεση στην εταιρεία Ντίσνεϊ για την παρουσία gay ζευγαριού στην ταινία Frozen II).
«Διαδίδουν συστηματικά και σκόπιμα θεωρίες που είναι οι κύριες αιτίες ανάπτυξης του ισλαμικού φονταμενταλισμού» (για την αντίθεσή της στις σχέσεις με Κατάρ και Σαουδική Αραβία)
«Η πιθανότητα να πεθάνει κάποιος ηλικίας 0–19 ετών από COVID-19 είναι ίδια με την πιθανότητα να χτυπηθεί από κεραυνό» (για την απόφασή της να μην εμβολιάσει το παιδί της)
«Ο Μπενίτο Μουσολίνι ήταν ένας καλός πολιτικός, ο καλύτερος των τελευταίων πενήντα ετών» (σε συνέντευξη στο γαλλικό Soir 3 το 1996)
-Τον Νοέμβριο του 2018, η Μελόνι δήλωσε ότι ο εορτασμός της Ημέρας Απελευθέρωσης, γνωστή και ως Επέτειος της Απελευθέρωσης της Ιταλίας από τον Ναζιστικό Φασισμό στις 25 Απριλίου, και της Festa della Repubblica, που γιορτάζει τη γέννηση της Ιταλικής Δημοκρατίας στις 2 Ιουνίου, πρέπει να αντικατασταθεί. με την Ημέρα Εθνικής Ενότητας και Ενόπλων Δυνάμεων στις 4 Νοεμβρίου, που τιμά τη νίκη της Ιταλίας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Είπε ότι η Ημέρα της Απελευθέρωσης και η Festa della Repubblica είναι «δύο αμφιλεγόμενες γιορτές»
Επίσης αν και αρχικά ήταν κοντά στον πρόεδρο Πούτιν μετά την εισβολή στην Ουκρανία άλλαξε ρότα. Είναι ένθερμη υποστηρικτής του ΝΑΤΟ κι ενθαρρύνει τις στενότερες σχέσεις ανάμεσα στην Ιταλία και την Ταϊβάν.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Η Τουρκία και οι άλλες χώρες που άλλαξαν το όνομά τους
Η ύαινα και το κτήνος του Άουσβιτς. Δείτε τις γυναίκες ναζί που ήταν χειρότερες από άντρες
Ο δικτάτορας που ανακηρύχθηκε «Θεός της χώρας με δικαίωμα να σκοτώνει όποιον θέλει»
