Στάθης Τσιτλακίδης – Παρών! Νυν υπέρ πάντων ο αγών

Αντίο Στάθη, αντίο Μάριε. Είθε να είναι ελαφρύ το χώμα που σας σκεπάζει. Οι ήρωες είναι αθάνατοι σαν εσάς. Ζείτε μέσα στις ψυχές μας, αιώνια.

Στάθης Τσιτλακίδης, … ΠΑΡΩΝ! Μάριος Τουρούτσικας, … ΠΑΡΩΝ! Άπαντοι παρόντες οι ήρωες, δεν πεθαίνουν ποτέ. Είναι η μνήμη και το όνομα που ζει πάντα μέσα στον κάθε άνθρωπο και κάνει τον ήρωα ιδανικό, πρότυπο, αθάνατο.

Είναι οι στιγμές που σε κάνουν να θυμάσαι τα λόγια του Αχιλλέα στην Ιλιάδα. Του ζήτησαν να διαλέξει αν θα πεθάνει σε βαθιά γεράματα ή στην μάχη. Αυτός διάλεξε το δεύτερο, γιατί ήξερε πως μέσα από τον αγώνα του, θα αποκτούσε την αθανασία. Έχουν περάσει περίπου 3.200 χρόνια από τον Τρωικό Πόλεμο, έχει ζήσει 3.200 χρόνια ο Αχιλλέας. Ζει μέσα μας, στο μυαλό μας, στις γνώσεις μας, στα ιδανικά μας.

Ο Στάθης και ο Μάριος θα ζήσουν κι αυτοί αιώνια. Έδωσαν τη ζωή τους για την πατρίδα. Ο Μάριος έλεγε,«δεν μου χρωστά η Ελλάδα, εγώ χρωστώ σε αυτήν». Τι υπέροχος άνθρωπος, τι υπέροχα λόγια, περιγράφουν χωρίς καμία αναφορά ένα μεγαλείο ψυχής. Χθές (σ.σ. 3/2/2022), με πόνο βαθύ, αποχαιρετήσαμε τον Στάθη στο Νευροκόπι. Ο πόνος όμως δεν ήταν βουβός, όλοι με την σιωπή τους, το δάκρυ τους χαιρόντουσαν που είχαν την τιμή να αποχαιρετήσουν έναν Ήρωα.

Παρόντες όλοι από την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία, ο Πρωθυπουργός, αντιπροσωπεία της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, πολιτικοί αρχηγοί και η κεφαλή του κράτους, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, είχαν την τιμή να πουν αντίο στον Στάθη.

Η μάνα βουβή, αγκαλιά με μια φωτογραφία που συχνά τη χάιδευε, αμίλητη. Η μάνα δεν θα ανασαίνει πια, έφυγε το φως της, η ζωή της. Πώς πορεύεται η μάνα κάθε ήρωα μετά τον άθλο; Πώς η Θέτιδα, η Αίθρα, η κυρία Τσιτλακίδη, η κυρία Τουρούτσικα θα συνεχίσουν; Δεν γνωρίζω αν χρόνος γιατρέψει τον πόνο, αυτό που ξέρω είναι πως θα στέκονται πάντα με το κεφάλι ψηλά.