Καλίνινγκραντ: Το ρωσικό έδαφος μέσα στην Ε.Ε και το ΝΑΤΟ

Το Καλίνινγκραντ απέχει 1.088 χιλιόμετρα από την Μόσχα κι ανήκει στην Ρωσία χωρίς όμως να βρίσκεται εντός της περιοχής της!

Για την ακρίβεια, το Καλίνινγκραντ είναι μια ρωσική πόλη «στριμωγμένη» ανάμεσα σε Πολωνία και Λιθουανία και δεν έχει καμία «επαφή» με την Ρωσία όπου και ανήκει! Βεβαίως πρόκειται για μια πόλη με τεράστια στρατηγική σημασία για τους Ρώσους αφού συνορεύει με εδάφη χωρών μελών του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Είναι αδύνατο να μεταβείς από το (ρωσικό) Καλίνινγκραντ στην Ρωσία χωρίς να περάσεις τουλάχιστον από δύο χώρες!

Το Καλίνινγκραντ ήταν η παλαιά πόλη Κένιγκσμπεργκ της Ανατολικής Πρωσίας. Με έτος ίδρυσης το 1255, από τους Τεύτονες Ιππότες, η πόλη ονομάστηκε προς τιμήν του Βοημού βασιλιά Ότακαρ Β΄. Κατά την περίοδο της γερμανοποίησης και αποικισμού που έλαβε χώρα τους επόμενους αιώνες, ο γερμανικός πολιτισμός επικράτησε, με την παρουσία σημαντικών πολωνικών και λιθουανικών μειονοτήτων, ενώ οι Σαμπιανοί εξαφανίστηκαν ολοκληρωτικά κάποια στιγμή στη διάρκεια του 17ου αιώνα.

Στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η πόλη του Κένιγκσμπεργκ καταστράφηκε σε μεγάλο βαθμό από έναν βρετανικό αεροπορικό βομβαρδισμό, σε συνδυασμό με την επίθεση των σοβιετικών δυνάμεων.

Με το πέρας του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου το 1945, η πόλη προσαρτήθηκε από την Σοβιετική Ένωση εν αναμονή της τελικής απόφασης για τα εδαφικά ζητήματα που θα λαμβανόταν στην ειρηνευτική συμφωνία (ως τμήμα της ΕΣΣΔ), όπως είχε συμφωνηθεί από τους Συμμάχους στη Διάσκεψη του Πότσδαμ.

Το Κένιγκσμπεργκ μετονομάστηκε σε Καλίνινγκραντ το 1946  μετά τον θάνατο του Προέδρου του Προεδρείου του Ανωτάτου Σοβιέτ της ΕΣΣΔ, Μιχαήλ Καλίνιν, ενός από τους πρώτους Μπολσεβίκους.

Οι επιζήσαντες του γερμανικού πληθυσμού απελάθηκαν βίαια και η πόλη εποικίστηκε με Σοβιετικούς κατοίκους. Η γερμανική γλώσσα αντικαταστάθηκε με τη ρωσική γλώσσα.

Η πόλη ανοικοδομήθηκε, και, καθώς επρόκειτο για δυτικότερο τμήμα της ΕΣΣΔ, η Περιφέρεια Καλίνινγκραντ αποτέλεσε περιοχή μείζονος στρατηγικής σημασίας στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.

Ο Σοβιετικός Βαλτικός Στόλος βρισκόταν σταθμευμένος στην πόλη στη διάρκεια της δεκαετίας του 1950. Λόγω της στρατηγικής του σημασίας, η πρόσβαση στο Καλίνινγκραντ απαγορευόταν σε ξένους επισκέπτες.

Το 1957 υπεγράφη συμφωνία η οποία οριοθετούσε την γραμμή των συνόρων μεταξύ της Πολωνίας και της Σοβιετικής Ένωσης.

Η Περιφέρεια Καλίνινγκραντ ήταν η πλέον στρατιωτικοποιημένη περιοχή αυτού που σήμερα είναι η Ρωσική Ομοσπονδία, ενώ η πυκνότητα των στρατιωτικών εγκαταστάσεων ήταν η υψηλότερη στην Ευρώπη.

Αποτελούσε κέντρο επιχειρήσεων της πρώην σοβιετικής Βαλτικής Στρατιωτικής Περιφέρειας. Το Καλίνινγκραντ χρησιμεύει επίσης ως έδρα του ρωσικού Βαλτικού Στόλου, τον οποίο πλαισιώνουν το Τσερνιαχόφσκ (αεροπορική βάση), το Ντονσκόγιε (αεροπορική βάση) και το Καλίνινγκραντ Τσκάλοφσκ (ναυτική αεροπορική βάση).

Η πρόσβαση και ο έλεγχος της Βαλτικής Θάλασσας ήσαν επιτακτικής ανάγκης λόγω της αντίληψης των Σοβιετικών ότι αυτό θα σήμαινε ότι η ηγεμονική δύναμη θα είχε «επιρροή στις ευρωπαϊκές και παγκόσμιες υποθέσεις».

Η Ρωσία πήρε την θέση της Σουηδίας ως ηγετική δύναμη στην ευρύτερη περιοχή από τον 18ο αιώνα και μετά, ωστόσο στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα ξεπεράστηκε σε μεγάλο βαθμό από την ολοένα αυξανόμενη ναυτική δύναμη της Γερμανίας.

Σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή στη διάρκεια της σοβιετικής περιόδου στρατιωτική δύναμη αποτελούμενη το λιγότερο από 100.000 άνδρες παρέμενε σταθμευμένη στο Καλίνινγκραντ (αν και υπάρχουν ορισμένες εκτιμήσεις που ανεβάζουν τον αριθμό τους στις 300.000).

Εκείνη την περίοδο, ο πληθυσμός της πόλης δεν ήταν σταθερός και συνεχώς μεταβαλλόταν. Πολλοί στρατιωτικοί διοικητές και οι οικογένειές τους αναφέρονταν στην Περιφέρεια Καλίνινγκραντ ως «η Δύση». Η Σοβιετική Ένωση, επίσης, είχε αποθηκευμένα στην περιοχή πυρηνικά όπλα τα οποία θα έθετε σε χρήση στην περίπτωση που ξέσπαγε κάποιος πόλεμος.

Η Πολωνία και η Ρωσία έχουν υπογράψει συμφωνία μεταξύ τους για ειδικό συνοριακό κυκλοφοριακό δρόμο.

Οι κάτοικοι του Καλίνινγκραντ και των παραμεθόριων πολωνικών πόλεων Ολστίν, Έλμπλαγκ και Γκντανσκ λαμβάνουν ειδικές κάρτες που τους επιτρέπουν επαναλαμβανόμενες διελεύσεις μεταξύ των δύο χωρών, διασχίζοντας τα Πολωνικά-Ρωσικά σύνορα.

Μέχρι τον Ιούλιο του 2013, η Πολωνία είχε εκδώσει 100.000 τέτοιες κάρτες.

Μια από τις πόλεις που είναι «αδελφοποιημένο» το Καλίνινγκραντ είναι η Πάτρα

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Αλβανία: Ακόμα και τώρα κανείς δε μιλάει για την τρομερή Σιγκουρίμι του Ενβέρ Χότζα

Υπερδνειστερία: Το Κράτος- φάντασμα που έχει σκοπό ύπαρξης

KGB: Η τρομερή μυστική υπηρεσία των Σοβιετικών